Касьцёл Найсьвяцейшай Тройцы (Віцебск)
Касьцёл Найсьвяцейшай Тройцы (Фарны) — колішняе рымска-каталіцкае сакральнае збудаваньне ў Віцебску. Дзейнічаў у XVIII — XIX стст. Знаходзіўся на левым беразе Дзьвіны, на месцы былога рамесьніцка-гандлёвага пасада Ніжняга Замка. Стяў побач з царквой Дабравешчаньня Прасьвятой Багародзіцы.
У 2-й пал. XIX ст. касьцёл да непазнавальнасьці перабудавалі расейскія ўлады, а ў 1950-я будынак канчаткова зруйнавалі. Да нашага часу захаваліся падмуркі.
Гісторыя
Мураваны касьцёл збудавалі як парафіяльны ў 1749 року, пры ім мелася драўляная плябанія. Пазьней належаў да кляштару марыявітак[1].
Па здушэньні вызвольнага паўстаньня (1830—1831) у 1842—1844 роках расейскія ўлады зачынілі касьцёл з прычыны ягонага блізкага разьмяшчэньня да праваслаўнай Дабравешчанскай царквы[2]. Неўзабаве будынак перабудавалі (разабралі вежы).
У 1862—1903 роках у будынку колішняга касьцёла месьціўся Віцебскі цэнтральны архіў даўніх актаў, архіў губэрнскай управы, архіў канцылярыі генэрал-губэрнатара.
Касьцёл пацярпеў у Другую сусьветную вайну. У кан. 1950-х — пач. 1960-х помнік зруйнавалі савецкія ўлады.
Архітэктура
Касьцёл — помнік архітэктуры барока. Гэта была 3-нэфавая 2-вежавая базыліка. Галоўны фасад падзяляўся пілястрамі і карнізнымі пасамі на тры ярусы і пяць праслаў. Яго завяршаў фігурны франтон, флянкаваны 5-яруснымі шатровымі вежамі[1].
Галерэя
Крыніцы
- ^ а б Касцёл Найсвяцейшай Тройцы і кляштар марыявітак // Кулагін А. Каталіцкія храмы Беларусі. — Менск, 2008. С. 400
- ^ Губина В. В. Положение православных и католических храмов на Беларуси в ХIХ в. Cравнительный анализ // Конференции / VI Международные Кирилло-Мефодиевские чтения. 2000 г.
Літаратура
- Кулагін А. Каталіцкія храмы Беларусі: Энцыкл. даведнік / А. Кулагін; фатограф А. Дыбоўскі. — 2-е выд. — Менск: БелЭн, 2008. — 488 с.: іл. ISBN 978-985-11-0395-5.
Вонкавыя спасылкі
Касьцёл Найсьвяцейшай Тройцы (Віцебск) — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў