Капліца Ўнебаўзяцьця Найсьвяцейшай Панны Марыі (Скідзель)
| Помнік сакральнай архітэктуры | |
Капліца Ўнебаўзяцьця Найсьвяцейшай Панны Марыі
| |
 Капліца Ўнебаўзяцьця Найсьвяцейшай Панны Марыі
| |
| Краіна | Беларусь |
| Места | Скідзель |
| Каардынаты | 53°35′46.94″ пн. ш. 24°15′49.51″ у. д. / 53.5963722° пн. ш. 24.2637528° у. д.Каардынаты: 53°35′46.94″ пн. ш. 24°15′49.51″ у. д. / 53.5963722° пн. ш. 24.2637528° у. д. |
| Канфэсія | Каталіцкая царква |
| Эпархія | Гарадзенская дыяцэзія |
| Архітэктурны стыль | нэаготыка |
| Дата заснаваньня | 1870 |
| Статус | Дзяржаўны сьпіс гісторыка-культурных каштоўнасьцяў Рэспублікі Беларусь |
Капліца Ўнебаўзяцьця Найсьвяцейшай Панны Марыі на мапе Беларусі   Капліца Ўнебаўзяцьця Найсьвяцейшай Панны Марыі | |
Каплі́ца Ўнебаўзя́цьця Найсьвяце́йшай Па́нны Мары́і — помнік архітэктуры другой паловы XIX ст. у Скідзелі. Знаходзіцца на наўночна-ўсходняй ускраіне места, у прысядзібным парку пад адрасам вуліца Зарэчная, 40. Твор архітэктуры рэтраспэктыўна-гатычнага стылю. Аб’ект Дзяржаўнага сьпісу гістарычна-культурных каштоўнасьцяў Беларусі.
Гісторыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Мураваную капліцу ў Скідзелі збудавалі ў 1870 годзе як родавую пахавальню князёў Чацьвярцінскіх. Да 1939 году дзейнічала як родавы касьцёл.
Па Другой сусьветнай вайне савецкія ўлады зачынілі касьцёл. У будынку разьмясьцілі вайсковы камісарыят і курсы кіроўцаў. У 1990 годзе капліцу вярнулі каталікам.
Архітэктура
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Помнік архітэктуры рэтраспэктыўна-гатычнага стылю. Гэта прастакутны ў пляне аб’ём, узьняты на высокі 3-ярусны цокаль, зь 5-граннай апсыдай, над якой 2-схільны дах пераходзіць у вальмавы. З бакоў галоўнага фасада ўзвышаюцца дзьве круглыя вежы-званіцы, паміж якімі трыкутны франтон з стральчатым акном-трыфорыюмам у тымпане. З паўночнага боку далучаецца прыбудаваная пазьней закрысьція. Перад уваходам разьмяшчаецца тэраса з трынаццацьцю прыступкамі.
Унутраная прастора перакрываецца стральчатым крыжовым скляпеньнем на падпружных арках і рэбрах-гуртах, абапёртых на насьценныя пілястры-пілёны, апсыда перакрываецца стральчатай конхай[1].
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Кулагін А. Каталіцкія храмы Беларусі. — Менск, 2008. С. 332.
Літаратура
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Кулагін А. Каталіцкія храмы Беларусі: Энцыкл. даведнік / А. Кулагін; фатограф А. Дыбоўскі. — 2-е выд. — Менск: БелЭн, 2008. — 488 с.: іл. ISBN 978-985-11-0395-5.
Вонкавыя спасылкі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
|
Аб’ект Дзяржаўнага сьпісу гісторыка-культурных каштоўнасьцяў Рэспублікі Беларусь, шыфр 413Д000217 |