Канстантын Людвік Плятэр
.jpg) Канстантын Людвік Плятэр | |
 Герб «Плятэр» | |
| Асабістыя зьвесткі | |
|---|---|
| Нарадзіўся | 1722 |
| Памёр | 31 сакавіка 1778 |
| Род | Плятэры |
| Бацькі | Ян Людвік Плятэр Разалія з Бжастоўскіх |
| Жонка | Аўгуста з Агінскіх |
| Дзеці | Юзэф Вінцэнт, Казімер Канстантын, Аўгуст |
| Дзейнасьць | староста, кашталян |
Канстантын Людвік Плятэр (1722 — 31 сакавіка 1778) — дзяржаўны дзяяч Вялікага Княства Літоўскага. Пісар вялікі літоўскі (1746—1754), кашталян полацкі (1754—1758), ваявода амсьціслаўскі (1758—1770), кашталян троцкі (з 1770)[1].
Кавалер ордэнаў Белага Арла (1754), Сьвятога Станіслава і расейскага Аляксандра Неўскага.
Біяграфія
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу].jpg)
|
._%D0%90%D1%9E%D0%B3%D1%83%D1%81%D1%82%D0%B0_%D0%9F%D0%BB%D1%8F%D1%82%D1%8D%D1%80_(%D0%90%D0%B3%D1%96%D0%BD%D1%81%D0%BA%D0%B0%D1%8F)_(XVIII).jpg)
| |
К. Л. Плятэр і яго жонка Аўгуста з Агінскіх
| ||
Прадстаўнік шляхецкага роду Плятэраў гербу ўласнага, якія ў ХV ст. перабраліся ў Вялікае Княства Літоўскае з Вэстфаліі. Сын Яна Людвіка, ваяводы інфлянцкага, і Разаліі з Бжастоўскіх.
У 1746 годзе атрымаў урад пісара вялікага літоўскага, у 1754 годзе — кашталяна полацкага. Таго ж году стаў маршалкам Галоўнага Трыбуналу. У 1758 годзе атрымаў урад ваяводы амсьціслаўскага, у 1770 годзе — кашталяна троцкага.
Плянаваў зрабіць Краслаўку сталіцай Латгаліі шляхам пераносу туды ўсіх адміністрацыйных установаў зь Дынабургу, а таксама стварэньня ў ёй катэдры біскупа інфлянцкага. Аднак першы падзел Рэчы Паспалітай (1772) перашкодзіў ажыцьцяўленьню гэтых намераў. На ягоны загад у 1755—1767 гадох у Краслаўцы збудавалі мескую ратушу і мураваны касьцёл Сьвятога Людвіка (заступніка Плятэраў). У 1757 годзе адкрылася Краслаўская духоўная сэмінарыя. Апроч таго, распачаў будаваньне палаца, сабраў у бібліятэцы роду каля 20 тысячаў тамоў.
Ажаніўся 16 жніўня 1750 году ў Вільні з Аўгустай (1724—1791), дачкой ваяводы троцкага Юзэфа Тадэвуша Агінскага. У шлюбе нарадзіліся дзеці Юзэф Вінцэнт, Казімер Канстантын, Аўгуст, Ганна Ядвіга, Марыя, а таксама памерлыя ў маленстве Ян Міхал, Антоні Тадэвуш і Разалія Ганарата.
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Вяроўкін-Шэлюта Ў. Плятэры // ВКЛ. Энцыкл. — Мн.: 2005 Т. 2. С. 443.
Літаратура
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — 788 с. — ISBN 985-11-0378-0