Кальварыя Жамойцкая
| Кальварыя Жамойцкая | |||||
| лет. Žemaičių Kalvarija | |||||
 Краявід мястэчка | |||||
| |||||
| Першыя згадкі: | 1253 | ||||
| Краіна: | Летува | ||||
| Павет: | Цельшыцкі | ||||
| Раён: | Плунгянскі | ||||
| Насельніцтва: | 798 чал. (2001) | ||||
| Часавы пас: | UTC+2 | ||||
| летні час: | UTC+3 | ||||
| Геаграфічныя каардынаты: | 56°6′30″ пн. ш. 22°0′30″ у. д. / 56.10833° пн. ш. 22.00833° у. д.Каардынаты: 56°6′30″ пн. ш. 22°0′30″ у. д. / 56.10833° пн. ш. 22.00833° у. д. | ||||
Кальварыя Жамойцкая на мапе Летувы   Кальварыя Жамойцкая | |||||
 Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
| |||||
Кальва́рыя Жамо́йцкая (па-летувіску: Žemaičių Kalvarija) — мястэчка ў Плунгянскім раёне Цельшыцкага павету Летувы, на рацэ Вардуве. Адміністрацыйны цэнтар Кальварыйска-Жамойцкага староства. Насельніцтва на 2001 год — 798 чал. Знаходзіцца на паўночным захадзе краіны, за 26 км ад Плунгянаў. Згодна з сучаснай афіцыйнай летувіскай клясыфікацыяй мястэчка належыць да этнаграфічнага рэгіёну Жамойць.
Кальварыя Жамойцкая — адзін з галоўных культурных і рэлігійных цэнтраў Жамойці.
Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Да сярэдзіны XVII стагодзьдзя мела назву Горды (вядомыя з 1253 году), у складзе Жамойці[1]. У сярэдзіне XVI стагодзьдзя тут збудавалі касьцёл.
У 1637 годзе жамойцкі біскуп Ежы Тышкевіч заснаваў у Гордах кляштар дамініканаў (з 1644 году дзейнічала школа). У 1639—1642 гадах збудаваў новы касьцёл і крыжовы шлях даўжынёй 7 км з 19 стацыямі, які ішоў дадолу праз 7 гораў: Бярозавую, Жвіравую, Сьв. Яна, Шатрыйскую, Піўнічную, Крыжовую і Сьв. Алены.
У 1642 годзе Тышкевіч заснаваў мястэчка Кальварыя Жамойцкая. У 1750 годзе тут збудавалі новы мураваны касьцёл. На 1789 год у мястэчку было 74 дымы.
У выніку трэцяга падзелу Рэчы Паспалітай (1795) апынулася ў складзе Расейскай імпэрыі.
З 1918 году — у складзе Летувы.
Славутасьці[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Касьцёл Візытацыі Найсьв. Панны Марыі і кляштар дамініканаў (XVIII ст.)
- Капліцы-стацыі Крыжовага шляху (XVIII—XIX стагодзьдзі)
Галерэя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Касьцёл Візытацыі Найсьв. Панны Марыі
Інтэр’ер Малой Базылікі
Адна са стацыяў Крыжовага шляху
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Кальварыя Жамойцкая // ВКЛ. Энцыкл. — Менск: 2010 Т. 3. С. 253
Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. — Менск: Беларуская Энцыклапедыя, 2010. — Т. 3: Дадатак А — Я. — 690 с. — ISBN 978-985-11-0487-7
- Kalwarya Żmujdzka // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom III: Haag — Kępy. — Warszawa, 1882. S. 712
- Кальвария // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.). СПб, 1890—1907.
Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Кальварыя Жамойцкая — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў