Кагелішкі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Кагелішкі
лац. Kagieliški
лет. Kogeliškės
Краіна: Летува
Павет: Ковенскі
Раён: Кашадарскі
Насельніцтва:
Часавы пас: UTC+2
летні час: UTC+3
Геаграфічныя каардынаты: 54°38′20″ пн. ш. 24°26′10″ у. д. / 54.63889° пн. ш. 24.43611° у. д. / 54.63889; 24.43611Каардынаты: 54°38′20″ пн. ш. 24°26′10″ у. д. / 54.63889° пн. ш. 24.43611° у. д. / 54.63889; 24.43611
Кагелішкі на мапе Летувы
Кагелішкі
Кагелішкі
Кагелішкі

Кагелішкі (лет. Kogeliškės) — вёска ў Летуве, каля возера Жыдзішкаў. Уваходзяць у склад Немайтанскага староства Кашадарскага раёну Ковенскага павету.

Назва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Асноўны артыкул: Кагель

Кагіла або Кагел, пазьней Кагель (Cagilo, Cagel, Kagel) — імя германскага паходжаньня[1][2].

Яшчэ этнограф і мовазнаўца Яўхім Карскі зьвяртаў увагу на тое, што ў латыскай Курляндыі, «большасьць беларускіх населеных месцаў заканчваюцца на -ішкі»[3], пазьней у рэчышчы палітыкі летувізацыі падобныя тапонімы на -ішкі азначылі як «гістарычна балтыйскія» і нават «тыпова летувіскія»[4]. Тым часам менскі дасьледнік Алёхна Дайліда зазначае, што «ва ўсходнегерманскіх мовах быў пашыраны суфікс -isk-: такім парадкам, так менаваная „лінія Сафарэвіча“ (мяжа перавагі паселішчаў з назовамі на -ішкі ў Панямоньні) не абавязкова зьнітаваная з балтамі»[5].

Насельніцтва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • 1905 год — 15 чалавек[6]

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 357.
  2. ^ Kapff R. Deutsche Vornamen: mit den von ihnen abstammenden Geschlechtsnamen sprachlich erläutert. — Nürtingen am Neckar, 1889. S. 55.
  3. ^ Карский Е. Ф. Белорусы. Т. 1. — Минск, 2006. С. 559.
  4. ^ Зайкоўскі Э. Балты цэнтральнай і ўсходняй Беларусі ў сярэднявеччы // Спадчына. № 1, 1999. С. 61—72.
  5. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 31.
  6. ^ Виленская губерния: полный список населенных мест со статистическими данными о каждом поселении. — Вильна, 1905. С. 313.