Зьдзіслаў Стома

Зьдзіслаў Стома
	Зьдзіслаў Стома
Дата нараджэньня	4 (17) жніўня 1907
Месца нараджэньня	Менск, Расейская імпэрыя;
Дата сьмерці	21 ліпеня 1992 (84 гады)
Месца сьмерці	Менск, Беларусь;
Месца пахаваньня	Усходнія могілкі;
Занятак	актор
Месца працы	Польскі дзяржаўны падарожніцкі тэатар БССР; Беларускі рэспубліканскі тэатар юнага гледача; Нацыянальны акадэмічны тэатар імя Янкі Купалы;
Узнагароды	;
IMDb	ID nm0831682
	Зьдзіслаў Стома ў Вікісховішчы

Зьдзі́слаў Фра́нцавіч Сто́ма (17 жніўня [ст. ст. 4 жніўня] 1907, Менск — 21 ліпеня 1992, Менск) — беларускі актор тэатру й кіно. Народны артыст БССР (1961), народны артыст СССР (1968).

Біяграфія

Нарадзіўся 17 жніўня [ст. ст. 4 жніўня] 1907 году ў Менску^[2]. Навучаўся ў драматычнай студыі пры Дзяржаўным польскім тэатры Беларускай ССР у Менску. З 1929 году пачаў працаваць на сцэне таго ж тэатру. Пазьней у Тэатры юнага гледача. Затым пераведзены ў Кіеўскі Польскі тэатар Украінскае ССР.

З 1940 году — у Першым Беларускім дзяржаўным тэатры (цяпер Нацыянальны акадэмічны тэатар імя Янкі Купалы).

Згуляў каля 500 роляў. Вострахарактарны й камэдыйны актор. Валодаў дасканалай плястыкай, багатай палітрай інтанацыяў, містыкі, жэсту, здольнасьцю да імправізацыі. Творчасьць вызначалася жыцьцёвай верагоднасьцю ў спалучэньні зь яркім зьнешнім малюнкам ролі, выкарыстаньнем гратэску. Стварыў самабытныя вобразы ў беларускім рэпэртуары^[2].

З 1949 году здымаўся ў кіно.

Займаўся грамадзкай дзейнасьцю. Абіраўся дэпутатам Вярхоўнага Савету БССР 7-га скліканьня.

Памёр у Менску і пахаваны на Ўсходніх могілках.

Выбраныя ролі ў тэатры

Быкоўскі («Паўлінка» Я. Купалы),
Лявон Чмых («Лявоніха на арбіце» А. Макаёнка),
Глушак Халімон («Людзі на балоце» І. Мележа),
Караўкін («Брама неўміручасьці» К. Крапівы),
Белагубаў («Прыбытковае месца» А. Астроўскага),
Епіходаў («Вішнёвы сад» А. Чэхава),
Глап’е («Тысяча франкаў узнагароды» паводле В. Гюго).

Ролі ў кіно

1949 — Канстанцін Заслонаў — Бураўчык
1955 — Зялёныя агні — эпізод
1956 — Міколка-паравоз — Сьцяпанаў
1958 — Чырвонае лісьце — Снытка
1958 — Гадзіньнікі спыніліся апоўначы — Ніканаў
1961 — Першыя выпрабаваньні (1 сэрыя) — эпізод
1961 — Вадзіў цягнікі машыніст — эпізод
1962 — Вуліца малодшага сына — Міронаў
1963 — Выпадак на ўходзіны (кароткамэтражны) — Пётар
1963 — Сорак хвілін досьвета — эпізод
1967 — Запомнім гэты дзень — эпізод
1969 — Я, Францыск Скарына — эпізод
1970 — Замяшаньне 4-5 сэрыі — філёр
1970—1972 — Руіны страляюць… (4-5 сэрыі) — начальнік паліцыі
1972 — Перад першым сьнегам (кароткамэтражны) — эпізод
1973 — Хлеб пахне порахам — эсэр
1975 — Факт біяграфіі — Мікалай Дзьмітрыевіч
1976 — Час—маскоўскі — эпізод
1978 — Час абраў нас — Валодзя
1978 — Абочына — эпізод
1979 — Белы цень — эпізод
1980 — Атлянты і карыятыды — эпізод
1983 — Чорны замак Альшанскі — Пан Пахольчык
1984 — Дрэвы на асфальце — Стрыжэўскі
1985 — Подзьвіг Адэсы — эпізод
1986 — Пастарайся застацца жывым — дзядзька

Крыніцы

^ Стомма Здислав Францевич // Большая советская энциклопедия (рас.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — Москва: Советская энциклопедия, 1969.
^ ^а ^б Ракіцкі В. А. Стома Здзіслаў Францавіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т.. — Мн.: 2002 Т. 15: Следавікі — Трыо. — С. 188.

[_0864c9e07ca718d8-1] Стомма Здислав Францевич // Большая советская энциклопедия (рас.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — Москва: Советская энциклопедия, 1969.

[БелЭн-2] а ^б Ракіцкі В. А. Стома Здзіслаў Францавіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т.. — Мн.: 2002 Т. 15: Следавікі — Трыо. — С. 188.

[1]

[2]