Жыткавіцкая воласьць
Жы́ткавіцкі воласьць — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе Мазырскага павету Беларускай ССР. Адміністрацыйны цэнтар — мястэчка Жыткавічы.
Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
У 1795 годзе створана ў складзе Давыд-Гарадоцкага (з 23 сьнежня 1796 году — Мазырскага) павету Менскай губэрні Расейскай імпэрыі. Потым у складзе Мазырскага павету Менскай (з 29 жніўня 1919 году да 10 жніўня 1920 году — Гомельскай) губэрні РСФСР (з 1 студзеня 1919 году — Беларускай ССР), з 10 жніўня 1920 году да 17 ліпеня 1924 году — Мазырскага павету Менскай губэрні (да 18 сакавіка 1921 году)[1].
Жыткавіцкая воласьць у пачатку 1920-х гадоў — прыкладна 40 на 40 вёрст, 170 населеных пунктаў, 17 тысяч жыхароў. Воласьць складалася з 20 сельскіх саветаў. Да раянаваньня Жыткавіцкая воласьць займала 1500 кв. вёрст. Пасьля арганізацыі раёну ў ліпені 1924 году з далучэньнем часткі Дзякавіцкай воласьці, некалькіх населеных пунктаў Тураўскай і Ляскавіцкай валасьцей плошча яго дасягнула 2500 кв. вёрст. У воласьці налічвалася 18 004 чалавекі, у раёне — 25 608. Двароў — 4436, населеных пунктаў разам з хутарамі — 277. Асноўная маса насельніцтва — беларусы, 25 % выпадае на іншыя нацыі.
17 ліпеня 1924 году воласьць рэарганізаваная ў Жыткавіцкі раён.
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Житковичский волостной исполнительный комитет (рас.) // Фондавы каталёг дзяржаўных архіваў Рэспублікі Беларусь
Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Жыткавіцкага р-на / Рэд.-укл. В. Р. Феранц. — Мн.: Ураджай, 1994. — 767 с., [8] л. іл. ISBN 5-7860-0614-X.
- Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя. Т. 1, кн. 1. Гомельская вобласць / С.В. Марцэлеў; рэдкал.: Г.П. Пашкоў (гал. рэд.) [і інш.]. — Менск: БелЭн, 2004. — 632 с.: іл. ISBN 985-11-0303-9. С. 478