Домашышкі
| Домашышкі лац. Domašyški | |
| лет. Damošiškės | |
| Краіна: | Летува |
| Павет: | Уцянскі |
| Раён: | Маляцкі |
| Насельніцтва: |
|
| Часавы пас: | UTC+2 |
| летні час: | UTC+3 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 55°16′26″ пн. ш. 25°34′48″ у. д. / 55.27389° пн. ш. 25.58° у. д.Каардынаты: 55°16′26″ пн. ш. 25°34′48″ у. д. / 55.27389° пн. ш. 25.58° у. д. |
Домашышкі на мапе Летувы   Домашышкі | |
Домашышкі (лет. Damošiškės) — вёска ў Летуве, каля возера Лакштыны. Уваходзяць у склад Чуленскага староства Маляцкага раёну Ўцянскага павету.
Назва
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Доміш (Domisch) — імя германскага паходжаньня[1]. Імёны Домаш і Думаш гістарычна бытавалі ў Польшчы: Paulich filius Domas (1204 год), Domas (1244 і 1249 гады), Dumas (1413 год)[2].
Яшчэ этнограф і мовазнаўца Яўхім Карскі зьвяртаў увагу на тое, што ў латыскай Курляндыі, «большасьць беларускіх населеных месцаў заканчваюцца на -ішкі»[3], пазьней у рэчышчы палітыкі летувізацыі падобныя тапонімы на -ішкі азначылі як «гістарычна балтыйскія» і нават «тыпова летувіскія»[4]. Тым часам менскі дасьледнік Алёхна Дайліда зазначае, што «ва ўсходнегерманскіх мовах быў пашыраны суфікс -isk-: такім парадкам, так менаваная „лінія Сафарэвіча“ (мяжа перавагі паселішчаў з назовамі на -ішкі ў Панямоньні) не абавязкова зьнітаваная з балтамі»[5].
Насельніцтва
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- 1866 год — 40 чалавек[6]
- 1905 год — 10 чалавек у засьценку Дамашышках і 20 чалавек у фальварку Дамашышках[7]
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Eule R. Germanische und fremde Personennamen als heutige deutsche Familiennamen // Festschrift zu dem fünfzigjährigen jubiläum des Friedrichs-realgymnasiums in Berlin. — Berlin, 1900. S. 26.
- ^ Słownik staropolskich nazw osobowych. T. 1. — Wrocław, 1965—1967. S. 505—506.
- ^ Карский Е. Ф. Белорусы. Т. 1. — Минск, 2006. С. 559.
- ^ Зайкоўскі Э. Балты цэнтральнай і ўсходняй Беларусі ў сярэднявеччы // Спадчына. № 1, 1999. С. 61—72.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 31.
- ^ Słownik geograficzny... T. II. — Warszawa, 1881. S. 115.
- ^ Виленская губерния: полный список населенных мест со статистическими данными о каждом поселении. — Вильна, 1905. С. 285.