Перайсьці да зьместу

Дзьве душы

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Дзьве душы
Жанр: аповесьць
Аўтар: Максім Гарэцкі
Мова арыгіналу: беларуская
Год напісаньня: 1918
Публікацыя: 1919
Электронная вэрсія
Вікікрыніцы зьмяшчаюць поўны тэкст гэтага твору

«Дзьве душы́» — аповесьць Максіма Гарэцкага. Твор апавядае пра лёс памешчыка Ігната Абдзіраловіча.

У 1890 годзе пан Абдзіраловіч вяртаецца з балю, каб пабачыць свайго сына Ігналіка. У лесе разбойнікі нападаюць на памешчыка й забіваюць яго жонку. Узятая ў двор памешчыка да яго сына Маланьня мяняе панскае дзіця сваім. Спадчыньнік заможных Абдзіраловічаў, пасьля «апрашчонік і народалюбец», студэнт, якога выкінулі з унівэрсытэта за вольныя думкі, пасьля прапаршчык царскага войска. Падчас Першай сусьветнай вайны Ігнат даслужыўся да камандзіра роты, але потым яго з фронту адправілі лячыцца ў Маскву. Там ён зноў сустрэў сваю кармілку, а таксама Васіля, які зьяўляецца сапраўдным панскім сынам, жыве ў Маскве, працуе на фабрыцы. Калі кармілка адкрыла яму даўнюю таямніцу, яго апошняя ўпэўненасьць перавярнулася з ног на галаву.

Уплыў на культуру

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Твор зрабіў вялікі ўплыў на беларускую філязофію. У прыватнасьці Ігнат Канчэўскі падпісаў праграмнае эсэ беларускай філязофіі «Адвечным шляхам» прозьвішчам галоўнага гэроя аповесьці – Ігнат Абдзіраловіч[1].

У аўдыёкнігу, апроч аповесьці «Дзьве душы», увайшлі апавяданьні «Літоўскі хутарок», «Рускі» і «Роднае карэньне». Прачытаў усе гэтыя творы заслужаны дзеяч мастацтваў, тэатральны рэжысэр Валеры Мазынскі. Кніга мае багатае гукавое і музычнае (Сяргей Рахманінаў, Ёзэф Гайдн ды інш.) афармленьне.

У красавіку 2016 году ў Нацыянальным акадэмічным тэатры імя Янкі Купалы адбылася прэмʼера спэктакля «Дзьве душы» паводле аповесьці Максіма Гарэцкага ў пастаноўцы Мікалая Пінігіна, аўтарамі інсцэнаваньня аповесьці зьяўляюцца Максім Клімковіч і Ўладзіслаў Ахроменка[2][3].

Купалаўскі тэатар упершыню зьвярнуўся да творчасьці Максіма Гарэцкага – «Дзьве душы» ў пастаноўцы Мікалая Пінігіна. Пра тое, як ствараўся спэктакль «Дзьве душы» ў пастаноўцы Мікалая Пінігіна, Міхась Скобла пагутарыў з Уладзіславам Ахроменкам і Максімам Клімковічам – аўтарамі сцэнічнай вэрсіі знакамітай аповесьці[4].

Рэцэнзіі, крытыка

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Пераклады на ангельскую мову

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Пераклады на нямецкую мову

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
  1. ^ Базык, Наталія. Матыў канфліктнай свядомасці ў аповесці Максіма Гарэцкага “Дзве душы” // Białorutenistyka Białostocka. — 2014. — Tom 6. — S. 348.
  2. ^ Міхась Скобла. (2016-05-03) «Вольная Студыя» Kamunikat.org. Радыё Свабода..
  3. ^ «Дзве душы». Адбылася прэм’ера. Сайт Нацыянальнага акадэмічнага тэатра імя Янкі упалы (2016-04-27). Праверана 2020-09-21 г. Архіўная копія ад 2016-04-28 г.
  4. ^ Міхась Скобла. (2016-05-03) «Дзьве душы – ў кожным з нас» Вольная Студыя. Радыё Свабода..
  5. ^ Maxim Harezki. Zwei Seelen (ням.) Autoren / Übersetzer. Guggolz Verlag.
  6. ^ Sebastian Guggolz Herbst 2025. — Berlin: Guggolz Verlag, 2025. — С. 11. — 12 с.