Гірмонтышкі

	Гірмонтышкі; лац. Girmontyški
	лет. Girmantiškė
Краіна:	Летува
Павет:	Цельшаўскі
Раён:	Цельшаўскі
Насельніцтва:	6 чал. (2011);
Часавы пас:	UTC+2
летні час:	UTC+3
Геаграфічныя каардынаты:	55°49′23″ пн. ш. 22°20′17″ у. д. / 55.82306° пн. ш. 22.33806° у. д.Каардынаты: 55°49′23″ пн. ш. 22°20′17″ у. д. / 55.82306° пн. ш. 22.33806° у. д.
	Гірмонтышкі на мапе Летувы Гірмонтышкі

Гірмонтышкі (лет. Girmantiškė) — вёска ў Летуве, каля ракі Вірвіты. Уваходзяць у склад Варнеўскага староства Цельшаўскага раёну Цельшаўскага павету.

Назва

Гермунт, Гірмунд або Герамант (Germunt, Girmund, Geromont) — імя германскага паходжаньня^[1]^[2]^[3].

Яшчэ этнограф і мовазнаўца Яўхім Карскі зьвяртаў увагу на тое, што ў латыскай Курляндыі, «большасьць беларускіх населеных месцаў заканчваюцца на -ішкі»^[4], пазьней у рэчышчы палітыкі летувізацыі падобныя тапонімы на -ішкі азначылі як «гістарычна балтыйскія» і нават «тыпова летувіскія»^[5]. Тым часам менскі дасьледнік Алёхна Дайліда зазначае, што «ва ўсходнегерманскіх мовах быў пашыраны суфікс -isk-: такім парадкам, так менаваная „лінія Сафарэвіча“ (мяжа перавагі паселішчаў з назовамі на -ішкі ў Панямоньні) не абавязкова зьнітаваная з балтамі»^[6].

Гісторыя

У XIX ст. Гірмонтышкі ўваходзілі ў склад Цельшаўскага павету Ковенскай губэрні^[7].

Насельніцтва

1902 год — 44 чалавекі^[8]

Крыніцы

^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 583.
^ Gottschald M. Deutsche Namenkunde: Unsere Familiennamen nach ihrer Entstehung und Bedeutung. — Berlin, 1982. S. 207.
^ Schmittlein R. T.J.M. van Els : The Kassel manuscript of Bede’s «Historia ecclesiastica gentis Anglorum» and its old english material, Assen 1972 // Revue internationale d’onomastique. Nr. 4, 1973. P. 305.
^ Карский Е. Ф. Белорусы. Т. 1. — Минск, 2006. С. 559.
^ Зайкоўскі Э. Балты цэнтральнай і ўсходняй Беларусі ў сярэднявеччы // Спадчына. № 1, 1999. С. 61—72.
^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 31.
^ Słownik geograficzny... T. XIII. — Warszawa, 1893. S. 501.
^ Алфавитный список населенных мест Ковенской губернии. — Ковна, 1903. С. 468.

[1] Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 583.

[2] Gottschald M. Deutsche Namenkunde: Unsere Familiennamen nach ihrer Entstehung und Bedeutung. — Berlin, 1982. S. 207.

[3] Schmittlein R. T.J.M. van Els : The Kassel manuscript of Bede’s «Historia ecclesiastica gentis Anglorum» and its old english material, Assen 1972 // Revue internationale d’onomastique. Nr. 4, 1973. P. 305.

[4] Карский Е. Ф. Белорусы. Т. 1. — Минск, 2006. С. 559.

[5] Зайкоўскі Э. Балты цэнтральнай і ўсходняй Беларусі ў сярэднявеччы // Спадчына. № 1, 1999. С. 61—72.

[6] Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 31.

[7] Słownik geograficzny... T. XIII. — Warszawa, 1893. S. 501.

[8] Алфавитный список населенных мест Ковенской губернии. — Ковна, 1903. С. 468.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]