Гетаўты

	Гетаўты; лац. Gietaŭty
	лет. Getautai
Краіна:	Летува
Павет:	Шавельскі
Раён:	Пакройскі
Насельніцтва:	3 чал. (2011);
Часавы пас:	UTC+2
летні час:	UTC+3
Геаграфічныя каардынаты:	55°54′25″ пн. ш. 23°58′37″ у. д. / 55.90694° пн. ш. 23.97694° у. д.Каардынаты: 55°54′25″ пн. ш. 23°58′37″ у. д. / 55.90694° пн. ш. 23.97694° у. д.
	Гетаўты на мапе Летувы Гетаўты
	Галерэя здымкаў у Вікісховішчы

Гетаўты (лет. Getautai) — вёска ў Летуве, каля ракі Даўгівені. Уваходзяць у склад Клаванскага староства Пакройскага раёну Шавельскага павету.

Назва

Гетальд (Getoldus^[1]^[2]^[3]) і Тэўтгіт (Theotgit) — імёны германскага паходжаньня^[4]. Паводле менскага дасьледніка Алёхны Дайліды, які разьвівае германскую (перадусім усходнегерманскую) этымалёгію імёнаў літоўскіх князёў і баяраў, імя Гетаўт складаецца з фармантаў -гед-, які мае значэньне 'нораў, пыха' і паходзіць ад старагерманскага gidd- 'пыхлівы, ганарысты', ісьляндзкага geð 'нораў, тэмпэрамэнт', і -таўт-, які паходзіць ад гоцкага theuda 'род, народ'^[5]. Такім парадкам, імя Гетаўт азначае «ганарысты род»^[6].

Гісторыя

У XIX ст. Гетаўты ўваходзілі ў склад Панявескага павету Ковенскай губэрні^[7].

Насельніцтва

1902 год — 123 чалавекі^[8]

Крыніцы

^ Mitteilungen des Instituts für Österreichische Geschichtsforschung. Bd. 105, H. 3—4, 1997. S. 314, 327.
^ Germania topochrono-stemmato-graphica sacra et profana. — Görlin, 1655. P. 179.
^ Thesaurus anecdotorum novissimus seu veterum monumentorum, praecipuè ecclesiasticorum, ex Germanicis potissimùm bibliothecis adornata collectio recentissima. T. 1. — Augsburg, 1721. P. 161.
^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 985, 1429.
^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17, 19.
^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 22.
^ Słownik geograficzny... T. XV, cz. 1. — Warszawa, 1900. S. 499.
^ Алфавитный список населенных мест Ковенской губернии. — Ковна, 1903. С. 291.

[1] Mitteilungen des Instituts für Österreichische Geschichtsforschung. Bd. 105, H. 3—4, 1997. S. 314, 327.

[2] Germania topochrono-stemmato-graphica sacra et profana. — Görlin, 1655. P. 179.

[3] Thesaurus anecdotorum novissimus seu veterum monumentorum, praecipuè ecclesiasticorum, ex Germanicis potissimùm bibliothecis adornata collectio recentissima. T. 1. — Augsburg, 1721. P. 161.

[4] Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 985, 1429.

[5] Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17, 19.

[6] Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 22.

[7] Słownik geograficzny... T. XV, cz. 1. — Warszawa, 1900. S. 499.

[8] Алфавитный список населенных мест Ковенской губернии. — Ковна, 1903. С. 291.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]