Гетаўты
| Гетаўты лац. Gietaŭty | |
| лет. Getautai | |
| |
| Краіна: | Летува |
| Павет: | Шавельскі |
| Раён: | Пакройскі |
| Насельніцтва: |
|
| Часавы пас: | UTC+2 |
| летні час: | UTC+3 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 55°54′25″ пн. ш. 23°58′37″ у. д. / 55.90694° пн. ш. 23.97694° у. д.Каардынаты: 55°54′25″ пн. ш. 23°58′37″ у. д. / 55.90694° пн. ш. 23.97694° у. д. |
Гетаўты на мапе Летувы   Гетаўты | |
 Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
| |
Гетаўты (лет. Getautai) — вёска ў Летуве, каля ракі Даўгівені. Уваходзяць у склад Клаванскага староства Пакройскага раёну Шавельскага павету.
Назва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Асноўны артыкул: Гетаўт (імя)
Гетальд (Getoldus[1][2][3]) і Тэўтгіт (Theotgit) — імёны германскага паходжаньня[4]. Паводле менскага дасьледніка Алёхны Дайліды, які разьвівае германскую (перадусім усходнегерманскую) этымалёгію імёнаў літоўскіх князёў і баяраў, імя Гетаўт складаецца з фармантаў -гед-, які мае значэньне 'нораў, пыха' і паходзіць ад старагерманскага gidd- 'пыхлівы, ганарысты', ісьляндзкага geð 'нораў, тэмпэрамэнт', і -таўт-, які паходзіць ад гоцкага theuda 'род, народ'[5]. Такім парадкам, імя Гетаўт азначае «ганарысты род»[6].
Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
У XIX ст. Гетаўты ўваходзілі ў склад Панявескага павету Ковенскай губэрні[7].
Насельніцтва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- 1902 год — 123 чалавекі[8]
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Mitteilungen des Instituts für Österreichische Geschichtsforschung. Bd. 105, H. 3—4, 1997. S. 314, 327.
- ^ Germania topochrono-stemmato-graphica sacra et profana. — Görlin, 1655. P. 179.
- ^ Thesaurus anecdotorum novissimus seu veterum monumentorum, praecipuè ecclesiasticorum, ex Germanicis potissimùm bibliothecis adornata collectio recentissima. T. 1. — Augsburg, 1721. P. 161.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 985, 1429.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17, 19.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 22.
- ^ Słownik geograficzny... T. XV, cz. 1. — Warszawa, 1900. S. 499.
- ^ Алфавитный список населенных мест Ковенской губернии. — Ковна, 1903. С. 291.