Перайсьці да зьместу

Вялікая сынагога (Віцебск)

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Помнік сакральнай архітэктуры
Вялікая сынагога
Вялікая сынагога
Вялікая сынагога
Краіна Беларусь
Места Віцебск
Каардынаты 55°11′24.1″ пн. ш. 30°11′59.6″ у. д. / 55.190028° пн. ш. 30.199889° у. д. / 55.190028; 30.199889Каардынаты: 55°11′24.1″ пн. ш. 30°11′59.6″ у. д. / 55.190028° пн. ш. 30.199889° у. д. / 55.190028; 30.199889
Канфэсія юдаізм
Дата скасаваньня 1929
Вялікая сынагога на мапе Беларусі
Вялікая сынагога
Вялікая сынагога
Вялікая сынагога
Вялікая сынагога на Вікісховішчы

Вялікая сынагога[a] або Заручаўская сынагога — помнік архітэктуры XVII—XIX стагодзьдзяў у Віцебску. Знаходзілася ў Заручаўі, на беразе ракі Дзьвіны паміж Набярэжнай і Заручаўскай вуліцамі. Твор архітэктуры барока і клясыцызму.

Вялікае Княства Літоўскае

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Узьнікненьне жыдоўскай грамады Віцебску датуецца другой чвэрцю XVII ст. У 1627 годзе яна атрымала дазвол на будаваньне сынагогі, якую скончылі каля 1630 году. Да сярэдзіны XVIII ст. грамада налічвала больш за 600 чалавек[1].

Пад уладай Расейскай імпэрыі

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У канцы XVІІІ — пачатку XІX ст. сынагогу рэканструявалі

У 1929 годзе савецкія ўлады зачынілі сынагогу, а па Другой сусьветнай вайнезьнішчылі яе будынак.

Помнік архітэктуры барока і клясыцызму. Гэта быў 2-павярховы аб’ём, пастаўлены на высокі цокаль. З заходняга боку далучаліся жаночыя галерэі на другім паверсе, з паўднёвага і паўночнага бакоў — прастакутныя 2-павярховыя прыбудовы, пад адной зь якіх знаходзіліся скляпеністыя сутарэньні. Таўшчыня сьценаў каля падмуркаў дасягала двух мэтраў. Фасады завяршаліся фігурнымі шчытамі зь люкарнамі і калёнамі на высокіх пастамэнтах.

У аснове ўнутранага пляну будынка — квадрат, скляпеньні якога падзяляліся на 9 роўных палёў, якія абапіраліся на чатыры слупы ў цэнтры. Слупы, паміж якімі знаходзілася біма, перакрываліся высокім купалам[2].

Гістарычная графіка

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Гістарычныя здымкі

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
  1. ^ таксама Галоўная сынагога, Харальная сынагога
  1. ^ Локотко А. И. Архитектура европейских синагог. — Мн., 2002. С. 87.
  2. ^ Хмельницкая Л. Из истории витебских синагог // Журнал «Мишпоха». № 4, 1998.
  • Локотко А. И. Архитектура европейских синагог. — Мн.: Ураджай, 2002. — 156 с. ISBN 985-04-0547-3.

Вонкавыя спасылкі

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]