Валер Анісенка

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Валер Анісенка
Род дзейнасьці беларускі тэатральны рэжысэр і актор
Дата нараджэньня 5 чэрвеня 1944 (79 гадоў)
Месца нараджэньня Талачын
Грамадзянства Беларусь
Месца вучобы
Занятак актор, рэжысэр, пэдагог
Месца працы
Узнагароды
ордэн Францішка Скарыны
Заслужаны дзяяч мастацтваў Беларускай ССР

Валер Данілавіч Анісенка (нарадзіўся 5 чэрвеня 1944 году ў Талачыне) — беларускі тэатральны рэжысэр, актор і пэдагог. Заслужаны дзяяч мастацтваў (1991).

Жыцьцяпіс[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Зь юнацкіх гадоў захапляўся тэатральнай дзейнасьцю, быў акторам Талачынскага народнага тэатру. У 1965 годзе скончыў Беларускі дзяржаўны тэатральна-мастацкі інстытут.

Працаваў акторам у драматычным тэатры імя Якуба Коласа ў Віцебску (19651967) і ў Купалаўскім тэатры (19691977).

У 1972 годзе распачаў пэдагагічную дзейнасьць у Беларускім дзяржаўным тэатральна-мастацкім інстытуце. З 1996 году працуе прафэсарам катэдры тэатральнага мастацтва ўнівэрсытэту культуры і мастацтваў. Дзьве траціны яго выпуску 2002 году склалі значную частку трупы Рэспубліканскага тэатру беларускае драматургіі.[1]

У 1978 годзе скончыў вышэйшыя рэжысэрскія курсы пры дзяржаўным інстытуце тэатральнага мастацтва ў Маскве. Працаваў галоўным рэжысэрам Беларускага тэатру юнага гледача (19791980), Тэатра-студыі кінаактора (19801982), Беларускага радыё (19822000), мастацкім кіраўніком (пазьней адначасова і дырэктарам) Рэспубліканскага тэатру беларускае драматургіі (20002012). У апошнім тэатры выходзіў на сцэну ў якасьці актора.[1]

З 2012 года — дырэктар—мастацкі кіраўнік Нацыянальнага акадэмічнага драматычнага тэатру імя Якуба Коласа.[1]

Творчы шлях[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Пастаноўшчык шматлікіх тэатральных спэктакляў, сярод якіх «Усё яго жыцьцё» (Тэатар-студыя кінаактора), «Машэка» (Берасьцейскі драматычны тэатар), «Гамлет» (Купалаўскі тэатар), «Чарнобыльская малітва», «Понці Пілат», «Жанчыны Бэргмана» і інш.[1]

На Беларускім радыё паставіў каля 100 спэктакляў па творах клясыкаў беларускае літаратуры: А. Адамовіча, В. Быкава, Н. Гілевіча, Ул. Караткевіча, Б. Сачанкі, І. Чыгрынава, І. Шамякіна і інш.[1]

Пастаноўшчык мастацкіх тэлефільмаў «Крык чайкі» (1984), «Паляваньне на апошняга жураўля» (1986), «Прывід» (1991). Стваральнік дакумэнтальных відэастужак «Чорная быль Беларусі» (1990), «Кадзіш» (1992), «Мой Эдынбург» (1996)[1].

Прафэсійныя адзнакі і ўзнагароды[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Ордэн Францішка Скарыны
  • Ляўрэат Дзяржаўнай прэміі Беларусі (1990, за радыёспэктаклі па творах В. Быкава «У тумане» і «Кар'ер»)[1]
  • Спэктаклі «Рычард» (1995) і «Макбэт» (1996) сталі ляўрэатамі Міжнароднага Эдынбургскага фэстывалю
  • Ляўрэат спэцыяльнай прэміі прэзыдэнта Рэспублікі Беларусь (2003)
  • Ляўрэат Дзяржаўнай прэміі Рэспублікі Беларусь «За духоўнае адраджэньне» (2005

Бібліяграфія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ а б в г д е ё Валер Анісенка (біяграфія) Кино-Театр.ru Праверана 20 сьнежня 2013 г.

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Анісенка Валерый Данілавіч // Тэатральная Беларусь : энцыклапедыя : у 2 т. / рэдкал. Г. П. Пашкоў [і інш.]. — Мн., 2002. — Т. 1. — С. 41- 42.
  • Валерый Данілавіч Анісенка // Памяць : гісторыка-дакументальная хроніка Талачынскага раёна / рэдкал. І. П. Шамякін [і інш.]. — Мн., 1988. — С. 638.

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]