Вагарышкі
| Вагарышкі лац. Vagaryški | |
| лет. Vagariškiai | |
| Краіна: | Летува |
| Павет: | Шавельскі |
| Раён: | Янішкаўскі |
| Насельніцтва: |
|
| Часавы пас: | UTC+2 |
| летні час: | UTC+3 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 56°15′40″ пн. ш. 23°48′29″ у. д. / 56.26111° пн. ш. 23.80806° у. д.Каардынаты: 56°15′40″ пн. ш. 23°48′29″ у. д. / 56.26111° пн. ш. 23.80806° у. д. |
Вагарышкі на мапе Летувы   Вагарышкі | |
Вагарышкі (лет. Vagariškiai) — вёска ў Летуве, каля ракі Мушы. Уваходзяць у склад Крукаўскага староства Янішкаўскага раёну Шавельскага павету.
Назва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Асноўны артыкул: Вэгер
Вакар або Вагер, пазьней Вэгер (Wacar, Wagher, Weger) — імя германскага паходжаньня[1][2][3].
Яшчэ этнограф і мовазнаўца Яўхім Карскі зьвяртаў увагу на тое, што ў латыскай Курляндыі, «большасьць беларускіх населеных месцаў заканчваюцца на -ішкі»[4], пазьней у рэчышчы палітыкі летувізацыі падобныя тапонімы на -ішкі азначылі як «гістарычна балтыйскія» і нават «тыпова летувіскія»[5]. Тым часам менскі дасьледнік Алёхна Дайліда зазначае, што «ва ўсходнегерманскіх мовах быў пашыраны суфікс -isk-: такім парадкам, так менаваная „лінія Сафарэвіча“ (мяжа перавагі паселішчаў з назовамі на -ішкі ў Панямоньні) не абавязкова зьнітаваная з балтамі»[6].
Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
У XIX ст. Вагарышкі ўваходзілі ў склад Шавельскага павету Ковенскай губэрні[7].
Насельніцтва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- 1902 год — 35 чалавек[8]
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1488—1489.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule. T. III: Les noms de personnes contenus dans les noms de lieux. — Paris, 1985. P. 455.
- ^ Searle W. G. Onomasticon anglo-saxonicum. — Cambrigde, 1897. P. 472, 581.
- ^ Карский Е. Ф. Белорусы. Т. 1. — Минск, 2006. С. 559.
- ^ Зайкоўскі Э. Балты цэнтральнай і ўсходняй Беларусі ў сярэднявеччы // Спадчына. № 1, 1999. С. 61—72.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 31.
- ^ Słownik geograficzny... T. XII. — Warszawa, 1892. S. 894.
- ^ Алфавитный список населенных мест Ковенской губернии. — Ковна, 1903. С. 371—372.