Аляксандар Мэйштовіч
Перайсьці да навігацыі
Перайсьці да пошуку
Аляксандар Мэйштовіч | |
![]() | |
міністар | |
---|---|
Асабістыя зьвесткі | |
Нарадзіўся: |
8 сьнежня 1864[1] Панявескі павет, Летува |
Памёр: |
14 лютага 1943[1] (78 гадоў) Рым, Італія |
Аляксандар Мэйштовіч (па-польску: Aleksander Meysztowicz; 8 сьнежня 1864, Панявеж — 14 лютага 1943, Рым) — польскі палітычны дзеяч, буйны памешчык.
У 1921—1922 гадах быў старшынём Часовай урадавай камісіі Сярэдняй Літвы. Быў адным зь ініцыятараў дэпартацыі ўладамі «Сярэдняй Літвы» 33-х беларускіх і літоўскіх палітычных і культурных дзеячаў зь Вільні ў канцы студзеня 1922 году, неўзабаве пасьля правядзеньня выбараў у Віленскі сойм.
У 1926—1928 гадах ва ўрадзе Ю. Пілсудзкага міністар юстыцыі. У ноч на 15 студзеня 1927 году кіраваў арыштамі сябраў Беларускай сялянска-работніцкай грамады — Браніслава Тарашкевіча, Сымона Рак-Міхайлоўскага, Паўла Валошына, Пятра Мятлы і іншых.
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]