Аляксандар Карыятавіч

Аляксандар Карыятавіч
лац. Alaksandar Karyjatavič
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	XIV стагодзьдзе
Памёр	1380
Род	Гедымінавічы і Карыятавічы
Бацькі	Карыят;

Аляксандар Карыятовіч (? — каля 1380 году) — князь падольскі (разам з братамі) і валынскі (1366—1370). Сын Карыята і ўнук вялікага князя літоўскага Гедзіміна.

Біяграфія

Верагодна, быў старэйшым з братоў Карыятавічаў (магчыма, старэйшым быў Юры). Упершыню ўпамінаецца разам з братамі ў 1362 годзе, у войску Альгерда браў удзел ў бітве на Сініх Водах. За гэта ў наступным годзе браты Карыятавічы атрымалі княжаньне на Падольлі. Неўзабаве па гэтым прыняў каталіцызм і перайшоў на службу караля польскага Казімера Вялікага. Браў удзел у вайне за галіцка-валынскую спадчыну.

Па захопе ў 1366 годзе Казімерам большай часткі Валыні атрымаў Уладзімерска-Валынскае княства. Ва Ўладзімеры сядзеў да 1370 году, калі памёр Казімер. Выправіўся на пахаваньне караля, чым скарыстаўся валынскі і луцкі князь Любарт, які даводзіўся яму дзядзькам. Страціўшы Ўладзімерскае княжаньне, у 1371 годзе вярнуўся ў сваё ўладаньне на Падольлі. У 1374 годзе разам з братам надаў Камянцу Падольскаму Магдэбурскае права.

Загінуў у бітве з татарамі^[1].

Крыніцы

^ Пазднякоў В. Карыятавічы // ВКЛ. Энцыкл. — Мн.: 2005 Т. 2. С. 66.

Літаратура

Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — 788 с. — ISBN 985-11-0378-0

[1] Пазднякоў В. Карыятавічы // ВКЛ. Энцыкл. — Мн.: 2005 Т. 2. С. 66.

[1]