Алькішкі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Алькішкі
лац. Alkiški
лет. Alkiškiai
Краіна: Летува
Павет: Шавельскі
Раён: Акмянскі
Насельніцтва:
Часавы пас: UTC+2
летні час: UTC+3
Геаграфічныя каардынаты: 56°16′0″ пн. ш. 22°50′20″ у. д. / 56.26667° пн. ш. 22.83889° у. д. / 56.26667; 22.83889Каардынаты: 56°16′0″ пн. ш. 22°50′20″ у. д. / 56.26667° пн. ш. 22.83889° у. д. / 56.26667; 22.83889
Алькішкі на мапе Летувы
Алькішкі
Алькішкі
Алькішкі
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы

Алькішкі (лет. Alkiškiai) — вёска ў Летуве, на рацэ Дабікіні. Уваходзяць у склад Новаакмянскага староства Акмянскага раёну Шавельскага павету.

Назва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Асноўны артыкул: Алег

Гэльгі, Эльга або Алька (Helgi, Elgo, Alko) — імя германскага паходжаньня[1][2][3].

Яшчэ этнограф і мовазнаўца Яўхім Карскі зьвяртаў увагу на тое, што ў латыскай Курляндыі, «большасьць беларускіх населеных месцаў заканчваюцца на -ішкі»[4], пазьней у рэчышчы палітыкі летувізацыі падобныя тапонімы на -ішкі азначылі як «гістарычна балтыйскія» і нават «тыпова летувіскія»[5]. Тым часам менскі дасьледнік Алёхна Дайліда зазначае, што «ва ўсходнегерманскіх мовах быў пашыраны суфікс -isk-: такім парадкам, так менаваная „лінія Сафарэвіча“ (мяжа перавагі паселішчаў з назовамі на -ішкі ў Панямоньні) не абавязкова зьнітаваная з балтамі»[6].

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У XIX ст. Алькішкі ўваходзілі ў склад Шавельскага павету Ковенскай губэрні[7].

Насельніцтва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • 1902 год — 236 чалавек[8]

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 729.
  2. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule. T. III: Les noms de personnes contenus dans les noms de lieux. — Paris, 1985. P. 220.
  3. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 29.
  4. ^ Карский Е. Ф. Белорусы. Т. 1. — Минск, 2006. С. 559.
  5. ^ Зайкоўскі Э. Балты цэнтральнай і ўсходняй Беларусі ў сярэднявеччы // Спадчына. № 1, 1999. С. 61—72.
  6. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 31.
  7. ^ Słownik geograficzny... T. XV, cz. 1. — Warszawa, 1900. S. 22.
  8. ^ Алфавитный список населенных мест Ковенской губернии. — Ковна, 1903. С. 362.