Дамінік Грушаўскі: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

Лінейны

Вэрсія ад 00:23, 1 лістапада 2008

Дамінік Грушоўскі (па-славацку: Dominik Hrušovský; 1 чэрвеня 1926, Вялікая Маня, раён Нове Замкі, Нітранскі край, Славаччына) - рымска-каталіцкі й славацкі грамадзка-культурны дзеяч.

Дзяцінства й адукацыя

Сын Томаша й Марыі Гудэцавай, брат Яна, Бэнэдыкта й Эмануэля. У 1932-1937 навучаўся ў пачатковай школе, у 1937-1938 у гімназіі ў Златых Мараўцах, у 1938-1945 у гімназіі ў Шуранах. У 1945 паступіў на Рымска-каталіцкі кірыла-мяфодзеўскі факультэт у Славацкім унівэрсытэце. У 1946 накіраваны навучацца ў Рым, дзе навучаўся ў Папескім калегіюме сьв. Яна Непамука, Папескім Лятэранскім унівэрсытэце. У 1946-1947 вывучаў філязофію, у 1947-1951 тэалёгію. 19 чэрвеня 1951 атрымаў ступень доктара тэалёгіі. У 1954-1955 скончыў 5-ы факультэт тэалягічнага факультэту.

Ксёндз

Стаў сьвятаром 23 сьнежня 1950 у Рыме. Празь немагчымасьць вярнуцца ў Славаччыну, служыў у паўночнаіталійскай дыяцэзіі Бэлюна, напачатку як каплан у парафіі П'евэ дзі Альпага (кастрычнік 1951-сьнежань 1953), пасьля як пробашч парафіі Гойма дзі Цольда (сьнежань 1953-жнівень 1955). Ад 1955 прафэсар Папескае рэгіянальнае духоўнае сэмінарыі ў Вітэрбе, выкладаў філязофію (1955-1959) і дагматыку (1959-1962).

У 1947-1962 быў адным з заснавальнікаў славацкае службы Радыё Ватыкану. У 1962-1966 кіраўнік Славацкай каталіцкай місіі ў Парыжы ў якасьці адміністратара славакаў Парыскае архідыяцэзіі. На францускім радыё штотыдзень выпускаў перадачы, у якіх знаёміў славакаў з культурнымі й рэлігійнымі асаблівасьцямі краіны. У 1966-1992 супрацоўнічаў з Славацкім таварыствам сьвятых Кірыла й Мяфодзя ў Рыме. У ліпені 1966-сакавіку 1973 рэдактар часопісу "Hlasy z Ríma". 1 сакавіка 1973-31 сьнежня 1992 старшыня таварыства. 17 чэрвеня 1975-31 сьнежня 1992 апостальскі адміністратар славакаў замежжа. 8 лістапада 1981 сустракаў у Таварыстве папежа Яна Паўла ІІ, які прыехаў сюды, каб наведаць адзін з цэнтраў шанаваньня Кірыла й Мяфодзя - патронаў Эўропы. 18 сьнежня 1982 менаваны на біскупа Тубіі, высьвечаны на біскупа 6 студзеня 1983 у Базыліцы сьв. Пятра ў Рыме. Увесь гэты час ізноў супрацоўнічаў на Радыё Ватыкану.

У 1992 вярнуўся ў Славаччыну. 24 верасьня 1992 прызначаны дапаможным біскупам Браціслаўска-Трнаўскае архідыяцэзіі, 17 сьнежня 1992 яе генэральным вікарыем. У 1993-27 ліпеня 1995 гэнэральны сакратар Канфэрэнцыі каталіцкіх біскупаў Славаччыны, да 15 красавіка 1996 выконваў функцыі старшыні камісіі Канфэрэнцыі па справах славацкае дыяспары. У 1995-1996 сябар Папескае рады па духоўных справах мігрантаў і ўцекачоў.

15 красавіка 1996 прызначаны апостальскім нунцыем у Беларусь, даверчыя граматы ўручыў 22 траўня 1996.

Пераклаў шмат рэлігійных тэкстаў на славацкую мову. Друкаваўся ў часопісах: "Diakonia-Slovenský kňaz", "Hlasy z Ríma", "Jednota", "Kanadský Slovák", "Katolícke noviny", "Magnifikat", "Most", "Slovák v Amerike", "Slovenské hlasy z Ríma", "Verbum".

Узнагароды

папескі каморнік (3 сьнежня 1970);
папескі прэлят (1 чэрвеня 1976);
ганаровы старшыня Сусьветнага кангрэсу Славакаў;
Doctor utriusque iuris honoris causa (30 чэрвеня 1983, Каламэт Коледж, Гэманд, Індыяна, ЗША);
Дзяржаўная прэмія Славацкае Рэспублікі (18 сьнежня 1991 як старшыні Славацкага таварыства сьвятых Кірыла й Мяфодзя) і г.д.

@@ Радок 1: / Радок 1: @@
+'''Дамінік Грушоўскі''' ({{lang-sk|Dominik Hrušovský}}; [[1 чэрвеня]] [[1926]], [[Вялікая Маня]], [[раён Нове Замкі]], [[Нітранскі край]], [[Славаччына]]) - рымска-каталіцкі й славацкі грамадзка-культурны дзеяч.
-{{накід}}
-'''Дамінік Грушоўскі''' ({{lang-sk|Dominik Hrušovský}}; 1 чэрвеня 1926, Вялікая Маня, раён Нове Замкі, Нітранскі край, Славаччына) - рымска-каталіцкі й славацкі грамадзка-культурны дзеяч.
 == Дзяцінства й адукацыя ==
-Сын Томаша й Марыі Гудэцавай, брат Яна, Бэнэдыкта й Эмануэля. У 1932-1937 навучаўся ў пачатковай школе, у 1937-1938 у гімназіі ў Златых Мараўцах, у 1938-1945 у гімназіі ў Шуранах. У 1945 паступіў на Рымска-каталіцкі кірыла-мяфодзеўскі факультэт у Славацкім унівэрсытэце. У 1946 накіраваны навучацца ў Рым, дзе навучаўся ў Папескім калегіюме сьв. Яна Непамука, Папескім Лятэранскім унівэрсытэце. У 1946-1947 вывучаў філязофію, у 1947-1951 тэалёгію. 19 чэрвеня 1951 атрымаў ступень доктара тэалёгіі. У 1954-1955 скончыў 5-ы факультэт тэалягічнага факультэту.
+Сын Томаша й Марыі Гудэцавай, брат Яна, Бэнэдыкта й Эмануэля. У [[1932]]-[[1937]] навучаўся ў пачатковай школе, у [[1937]]-[[1938]] у гімназіі ў [[Златэ Мараўцы|Златых Мараўцах]], у [[1938]]-[[1945]] у гімназіі ў [[Шураны|Шуранах]]. У [[1945]] паступіў на Рымска-каталіцкі кірыла-мяфодзеўскі факультэт у Славацкім унівэрсытэце. У [[1946]] накіраваны навучацца ў [[Рым]], дзе навучаўся ў Папескім калегіюме сьв. Яна Непамука, Папескім Лятэранскім унівэрсытэце. У [[1946]]-[[1947]] вывучаў філязофію, у [[1947]]-[[1951]] тэалёгію. [[19 чэрвеня]] [[1951]] атрымаў ступень доктара тэалёгіі. У [[1954]]-[[1955]] скончыў 5-ы факультэт тэалягічнага факультэту.
 == Ксёндз ==
-Стаў сьвятаром 23 сьнежня 1950 у Рыме. Празь немагчымасьць вярнуцца ў Славаччыну, служыў у паўночнаіталійскай дыяцэзіі Бэлюна, напачатку як каплан у парафіі П'евэ дзі Альпага (кастрычнік 1951-сьнежань 1953), пасьля як пробашч парафіі Гойма дзі Цольда (сьнежань 1953-жнівень 1955). Ад 1955 прафэсар Папескае рэгіянальнае духоўнае сэмінарыі ў Вітэрбе, выкладаў філязофію (1955-1959) і дагматыку (1959-1962).
+Стаў сьвятаром [[23 сьнежня]] [[1950]] у Рыме. Празь немагчымасьць вярнуцца ў Славаччыну, служыў у паўночнаіталійскай дыяцэзіі Бэлюна, напачатку як каплан у парафіі П'евэ дзі Альпага (кастрычнік [[1951]]-сьнежань [[1953]]), пасьля як пробашч парафіі Гойма дзі Цольда (сьнежань [[1953]]-жнівень [[1955]]). Ад [[1955]] прафэсар Папескае рэгіянальнае духоўнае сэмінарыі ў [[Вітэрба|Вітэрбе]], выкладаў філязофію ([[1955]]-[[1959]]) і дагматыку ([[1959]]-[[1962]]).
-У 1962-1966 кіраўнік Славацкай каталіцкай місіі ў Парыжы ў якасьці адміністратара славакаў Парыскае архідыяцэзіі. У 1966-1992 супрацоўнічаў з Славацкім таварыствам сьвятых Кірыла й Мяфодзя ў Рыме. У ліпені 1966-сакавіку 1973 рэдактар часопісу "Hlasy z Ríma". 1 сакавіка 1973-31 сьнежня 1992 старшыня таварыства. 17 чэрвеня 1975-31 сьнежня 1992 апостальскі адміністратар славакаў замежжа.
+У [[1947]]-[[1962]] быў адным з заснавальнікаў славацкае службы [[Радыё Ватыкану]]. У [[1962]]-[[1966]] кіраўнік Славацкай каталіцкай місіі ў [[Парыж]]ы ў якасьці адміністратара славакаў [[Парыская архідыяцэзія|Парыскае архідыяцэзіі]]. На францускім радыё штотыдзень выпускаў перадачы, у якіх знаёміў славакаў з культурнымі й рэлігійнымі асаблівасьцямі краіны. У [[1966]]-[[1992]] супрацоўнічаў з [[Славацкае таварыства сьвятых Кірыла й Мяфодзя|Славацкім таварыствам сьвятых Кірыла й Мяфодзя]] ў Рыме. У ліпені 1966-сакавіку 1973 рэдактар часопісу "[[Hlasy z Ríma]]". [[1 сакавіка]] [[1973]]-[[31 сьнежня]] [[1992]] старшыня таварыства. [[17 чэрвеня]] [[1975]]-[[31 сьнежня]] [[1992]] апостальскі адміністратар славакаў замежжа. [[8 лістапада]] [[1981]] сустракаў у Таварыстве папежа [[Ян Павал II|Яна Паўла ІІ]], які прыехаў сюды, каб наведаць адзін з цэнтраў шанаваньня Кірыла й Мяфодзя - [[патрон]]аў [[Эўропа|Эўропы]]. [[18 сьнежня]] [[1982]] менаваны на біскупа [[Тубія|Тубіі]], высьвечаны на біскупа [[6 студзеня]] [[1983]] у [[Базыліка сьвятога Пятра (Ватыкан)|Базыліцы сьв. Пятра]] ў Рыме. Увесь гэты час ізноў супрацоўнічаў на Радыё Ватыкану.
+У [[1992]] вярнуўся ў Славаччыну. [[24 верасьня]] [[1992]] прызначаны дапаможным біскупам [[Браціслаўска-Трнаўская архідыяцэзія|Браціслаўска-Трнаўскае архідыяцэзіі]], [[17 сьнежня]] [[1992]] яе генэральным вікарыем. У [[1993]]-[[27 ліпеня]] [[1995]] гэнэральны сакратар [[Канфэрэнцыя каталіцкіх біскупаў Славаччыны|Канфэрэнцыі каталіцкіх біскупаў Славаччыны]], да [[15 красавіка]] [[1996]] выконваў функцыі старшыні камісіі Канфэрэнцыі па справах славацкае дыяспары. У [[1995]]-[[1996]] сябар Папескае рады па духоўных справах мігрантаў і ўцекачоў.
+[[15 красавіка]] [[1996]] прызначаны апостальскім нунцыем у Беларусь, даверчыя граматы ўручыў [[22 траўня]] [[1996]].
+Пераклаў шмат рэлігійных тэкстаў на славацкую мову. Друкаваўся ў часопісах: "[[Diakonia-Slovenský kňaz]]", "[[Hlasy z Ríma]]", "[[Jednota]]", "[[Kanadský Slovák]]", "[[Katolícke noviny]]", "[[Magnifikat]]", "[[Most]]", "[[Slovák v Amerike]]", "[[Slovenské hlasy z Ríma]]", "[[Verbum]]".
+== Узнагароды ==
+* папескі каморнік ([[3 сьнежня]] [[1970]]);
+* папескі прэлят ([[1 чэрвеня]] [[1976]]);
+* ганаровы старшыня [[Сусьветны кангрэс славакаў|Сусьветнага кангрэсу Славакаў]];
+* Doctor utriusque iuris honoris causa ([[30 чэрвеня]] [[1983]], Каламэт Коледж, Гэманд, [[Індыяна]], [[ЗША]]);
+* Дзяржаўная прэмія Славацкае Рэспублікі ([[18 сьнежня]] [[1991]] як старшыні Славацкага таварыства сьвятых Кірыла й Мяфодзя) і г.д.
+{{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:Грушоўскі, Дамінік}}
+[[Катэгорыя:Нарадзіліся 1 чэрвеня]]
+[[Катэгорыя:Нарадзіліся ў 1926 годзе]]
+[[Катэгорыя:Нарадзіліся ў Славаччыне]]
+[[Катэгорыя:Славацкія каталіцкія дзеячы]]
+[[Катэгорыя:Славацкая дыяспара]]
+[[Катэгорыя:Апостальская нунцыятура ў Беларусі]]
 [[sk:Dominik Hrušovský]]