Сьвятая (гара): розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д робат дадаў: eo:Dzerĵinskaja Hara
дапаўненьне, стыль
Радок 1: Радок 1:
<table align=right style="border: solid darkgray; border-width: 1px; "><tr><td>
[[Выява:Hara_dzyarzhynskaya_sign.jpg|міні|200пкс|Камень на гары (globus.tut.by)]]
{{Лякалізацыйная мапа
|Беларусі
|PAGENAME = Сьвятой гары
|Назва = Сьвятая
|Выгляд = міні
|Даўгата_паўшар'е = усходняе
|Даўгата_градусаў = 27
|Даўгата_хвілінаў = 04
|Шырата_паўшар'е = паўночнае
|Шырата_градусаў = 53
|Шырата_хвілінаў = 51
}}
</tr></td><tr><td><center>Сьвятая гара на мапе [[Беларусь|Беларусі]]</center></td></tr></table>


'''Гара́ Дзяржы́нская''', '''Гара́ Сьвята́я''' — найвышэйшы пункт [[Беларусь|Беларусі]].
'''Сьвята́я''' ('''Дзяржы́нская''') [[гара]], найвышэйшы пункт [[Менскае ўзвышша|Менскага ўзвышша]] і [[Беларусь|Беларусі]]. Вышыня над узроўнем мора — 345 мэтраў, бачная вышыня 40 — 50 м.


Знаходзіцца ля вёскі [[Скірмунтава]], за 20 км на поўнач ад [[Койданаў|Койданава (Дзяржынска)]] і за 30 на паўднёвы захад ад [[Менск]]у.
Вышыня пагорка над узроўнем мора — 345 мэтраў. Месьціцца на захад ад [[Менск|Менску]], непадалёк ад Дзяржынска ([[Койданава]]), у вёсцы Скірмунтава. Раней называлася ''Сьвятая гара''. У [[1958]] годзе бальшавікі перайменавалі Сьвятую гару ў «Дзяржынскую».

Гара складзеная з [[марэна|марэны]], пакрытая суглінкамі і супескамі, якія сфармаваліся падчас паазерскага зьледзяненьня.

Ля падножжа гары пачынаюцца рэчкі, што належаць да басэйнаў [[Нёман]]а і [[Дняпро|Дняпра]]. Гэта [[Пціч]], [[Іслач]], [[Сула]], [[Вуса]].

Паўднёва-заходнія схілы стромкасцю да 5º, паўночныя і ўсходнія схілы спадзістыя — да 2º, разараныя. 15 % тэрыторыі на паўночным захадзе пад маладым лесам.

Папулярны аб'ект пешаходнага турызму.

[[Выява:Hara_dzyarzhynskaya_sign.jpg|міні|зьлева|200пкс|Камень на гары (globus.tut.by)]]

==Гісторыя==
Назва гары, верагодна, паходзіць з дахрысьціянскіх часоў, калі на ёй знаходзілася паганскае капішча. Паводле мясцовага паданьня разьмешчаная на гары вёска [[Скірмунтава]] атрымала сваю назву ў гонар беларускага асілка «Скірмуня», што здабыў перамогу ў бітве з татарамі.

У 1-й палове [[XX стагодзьдзе|XX ст.]] пасьля прыходу савецкай улады тэрыторыя гары апынулася ў складзе мэхдвара саўгасу «Камсамолец». У часы Сталінскім рэпрэсіяў многія жыхары вёскі былі высланыя ў [[Сыбір]], адкуль так і не павярнуліся. Падчас [[Другая Сусьветная вайна|Другой Сусьветнай вайны]] [[30 ліпеня]] [[1943]] року вёска была ўшчэнт спаленая фашыскімі карнікамі разам са 140 мірнымі жыхарамі.

У [[1958]] бальшавікі перайменавалі Сьвятую гару ў «Дзяржынскую» у гонар савецкага партыйнага дзеяча беларускага паходжаньня, аднаго з арганізатараў «чырвонага тэрору» — [[Фэлікс Дзяржынскі|Фэлікса Дзяржынскага]].

У канцы [[XX стагодзьдзе|XX ст.]] на вяршыні гары ўсталяваны памятны знак «Гара Дзяржынская. Вышэйшая кропка Беларусі. Вышыня 345 метраў над узроўнем мора». На пачатку [[XXI стагодзьдзе|XXI ст.]] тэрыторыя гары была дабраўпарадкаваная.

==Крыніцы==
*Туристская энциклопедия Беларуси. Мн. Беларуская Энцыклапедыя, 2007. - 648с.
*[http://nv-online.info/index.php?c=ar&i=8962 А была гара Святая…]
*[http://www.expressnews.by/146.html Станет ли Дзержинская гора Святой?]


==Вонкавыя спасылкі==
==Вонкавыя спасылкі==
* [http://txt.knihi.com/nn/1998/11/03.htm Зьміцер Бартосік. «Бясконцая гара»]
*[http://txt.knihi.com/nn/1998/11/03.htm Зьміцер Бартосік. «Бясконцая гара»]


[[Катэгорыя:Рэльеф Беларусі]]
[[Катэгорыя:Рэльеф Беларусі]]

Вэрсія ад 01:11, 15 кастрычніка 2008

Сьвятая
Сьвятая
Сьвятая
Сьвятая гара на мапе Беларусі

Сьвята́я (Дзяржы́нская) — гара, найвышэйшы пункт Менскага ўзвышша і Беларусі. Вышыня над узроўнем мора — 345 мэтраў, бачная вышыня 40 — 50 м.

Знаходзіцца ля вёскі Скірмунтава, за 20 км на поўнач ад Койданава (Дзяржынска) і за 30 на паўднёвы захад ад Менску.

Гара складзеная з марэны, пакрытая суглінкамі і супескамі, якія сфармаваліся падчас паазерскага зьледзяненьня.

Ля падножжа гары пачынаюцца рэчкі, што належаць да басэйнаў Нёмана і Дняпра. Гэта Пціч, Іслач, Сула, Вуса.

Паўднёва-заходнія схілы стромкасцю да 5º, паўночныя і ўсходнія схілы спадзістыя — да 2º, разараныя. 15 % тэрыторыі на паўночным захадзе пад маладым лесам.

Папулярны аб'ект пешаходнага турызму.

Файл:Hara dzyarzhynskaya sign.jpg
Камень на гары (globus.tut.by)

Гісторыя

Назва гары, верагодна, паходзіць з дахрысьціянскіх часоў, калі на ёй знаходзілася паганскае капішча. Паводле мясцовага паданьня разьмешчаная на гары вёска Скірмунтава атрымала сваю назву ў гонар беларускага асілка «Скірмуня», што здабыў перамогу ў бітве з татарамі.

У 1-й палове XX ст. пасьля прыходу савецкай улады тэрыторыя гары апынулася ў складзе мэхдвара саўгасу «Камсамолец». У часы Сталінскім рэпрэсіяў многія жыхары вёскі былі высланыя ў Сыбір, адкуль так і не павярнуліся. Падчас Другой Сусьветнай вайны 30 ліпеня 1943 року вёска была ўшчэнт спаленая фашыскімі карнікамі разам са 140 мірнымі жыхарамі.

У 1958 бальшавікі перайменавалі Сьвятую гару ў «Дзяржынскую» у гонар савецкага партыйнага дзеяча беларускага паходжаньня, аднаго з арганізатараў «чырвонага тэрору» — Фэлікса Дзяржынскага.

У канцы XX ст. на вяршыні гары ўсталяваны памятны знак «Гара Дзяржынская. Вышэйшая кропка Беларусі. Вышыня 345 метраў над узроўнем мора». На пачатку XXI ст. тэрыторыя гары была дабраўпарадкаваная.

Крыніцы

Вонкавыя спасылкі