Раймунд Качынскі

	Раймунд Качынскі; Rajmund Kaczyński
	1 верасьня 1922 — 17 красавіка 2005 (82 гады)
Мянушка	Ірка (Irka)
Месца нараджэньня	Граева
Месца сьмерці	Варшава
Прыналежнасьць	Польшча
Род войскаў	пяхота
Гады службы	1941—1944
Званьне	паручнік
Бітвы/войны	Варшаўскае паўстаньне

Раймунд Качынскі (па-польску: Rajmund Kaczyński; 1 верасьня 1922 году ў Граеве — 17 красавіка 2005 году ў Варшаве) — польскі інжынэр. Муж Ядзьвігі зь Ясевічаў Качынскай, бацька Леха й Яраслава Качынскіх.

Нарадзіўся ў сям’і чыгуначнага чыноўніка Аляксандра Качынскага й Францішкі зь Сьвянткоўскіх, родам з Адэсы. Бацькі найперш жылі ў мястэчку Граева, потым, у 1927—1939 гадох, у Баранавічах, дзе Аляксандар быў начальнікам экспэдыцыі чыгуначнай станцыі, а маці занімалася гандлем нерухомасьцю. У 1939 годзе сям’я пераехала ў Берасьце, адкуль уцякла напачатку войны ў Варшаву^[1].

Раймунд Качынскі навучаўся ў Дзяржаўнай вышэйшай школе будаваньня машын і Дзяржаўнай вышэйшай тэхнічнай школе. Дзейнічаў у кансьпірацыі. 1 жніўня 1944 году, напачатку Варшаўскага паўстаньня удзельнічаў у атаку на тор скачкоў на варшаўскім Служаўцу. Паранены, страціў палец. Апекавалася ім мэдсястра Галена Валовіч, цётка Браніслава Камароўскага ^[1]. Біўся да канца паўстаньня. Быў узнагароджаны Срэбраным крыжам ордэна Віртуці Мілітарі (2 кастрычніка 1944) ^[2], а таксама Крыжам Мужных^[1].

У 1947 годзе скончыў факультэт мэханічны Лодзкай палітэхнікі. Працаваў у дзяржаўным аптычным прадпрыемстве ды будовах. Быў выкладчыкам Варшаўскай палітэхнікі^[1].

Крыніцы

^ ^а ^б ^в ^г Bianka Mikołajewska, Ewa Winnicka, Agnieszka Dobosz, Co zostało z księżyca // polityka.pl, 7 marca 2007
^ Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego, tom 4. Kawalerowie Orderu Wojennego Virtuti Militari – Powstanie Warszawskie. Oprac. Andrzej Krzysztof Kunert, Dom Wydawniczy «Bellona», Warszawa 1997. ISBN 83-87224-00-6.

[polityka-1] а ^б ^в ^г Bianka Mikołajewska, Ewa Winnicka, Agnieszka Dobosz, Co zostało z księżyca // polityka.pl, 7 marca 2007

[2] Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego, tom 4. Kawalerowie Orderu Wojennego Virtuti Militari – Powstanie Warszawskie. Oprac. Andrzej Krzysztof Kunert, Dom Wydawniczy «Bellona», Warszawa 1997. ISBN 83-87224-00-6.

[1]

[2]