Barrett M82
| Barrett M82 | |
|---|---|
 | |
| Тып | самазарадная буйнакаліберная снайпэрская вінтоўка |
| Краіна паходжаньня | ЗША |
| Гісторыя выкарыстаньня | |
| Пэрыяд выкарыстаньня | з 1989 году |
| Гісторыя вытворчасьці | |
| Канструктар | Роні Барэт |
| Вытворца | Barrett Firearms |
| Кошт адзінкі | 9345 $ (на 2010 год)[1] |
| Вытворчасьць | з 1982 году |
| Мадыфікацыі | M82,
|
| Характарыстыкі | |
| Вага | 14 кг(з 737-мм ствалом)
|
| Даўжыня | 1450 (з 737-мм ствалом)
|
| Даўжыня ствала | 737 ці 508 мм |
| Патрон | .50 BMG (12.7x99 мм NATO) |
| Калібр | 12,7 мм |
| Пачатковая хуткасьць кулі: |
853 м/с (M82A1)
|
| Від боясілкаваньня | скрынчаты набойнік на 10 набояў |
Barrett M82 (Model 82, SASR) — буйнакаліберная снайпэрская вінтоўка, якая выпускаецца кампаніяй «Barrett Firearms Company». На сёньняшні дзень вінтоўка М82 знаходзіцца на ўзбраеньні войскаў шматлікіх краінаў сьвету, уключаючы войскі ЗША.
Гісторыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Вінтоўка М82 была створаная амэрыканцам Роні Барэтам (былым афіцэрам праваахоўных органаў) у гаражнай майстэрні ў 1982 годзе, чаму і атрымала такую назву. Пасьля адмовы ў пакупцы вінтоўкі шэрагу зброевых фірмаў, такіх як Winchester і Fabrique National, ён пачынае самастойную дробнасэрыйную зборку для продажу на ўнутраным рынку ЗША, а ў 1986 годзе засноўвае фірму Barrett Firearms, якая прыступае да выпуску мадэрнізаванага варыянту вінтоўкі пад назвай М82A1. У 1987 годзе Барэт атрымлівае патэнт на сваю вінтоўку.
Прымяненьне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Першы сур’ёзны посьпех прыйшоў да кампаніі Barrett Firearms у 1989 годзе, калі швэдзкае войска закупіла 100 вінтовак М82А1, а сучаснае прызнаньне пачалося з 1990—1991 гадоў, калі падчас падрыхтовак і ажыцьцяўленьня апэрацыі «Бура ў пустыні» Ўзброеныя сілы ЗША (спачатку Корпус марской пяхоты, а затым і іншыя роды войскаў) закупілі ў кампаніі некалькі сотняў вінтовак М82А1. Гэтыя вінтоўкі атрымалі ў войсках пазначэньне SASR — «Special Applications Scoped Rifle», гэта значыць «вінтоўка адмысловага прызначэньня з аптычным прыцэлам». Асноўнымі ролямі для гэтай вінтоўкі сталі зьнішчэньне матэрыяльных сродкаў і баявой тэхнікі суперніка, уключаючы аўтамабілі, кабіны сувязі і радыёлякатараў, самалёты і верталёты на стаянках. Іншай важнай роляй стала зьнішчэньне неразарваўшыхся боепрыпасаў зь бясьпечнай адлегласьці. Супраць асобных людзей зброя такой клясы практычна не выкарыстоўваецца. У цяперашні час вінтоўкі Barrett M82A1 выкарыстоўваюцца ў больш чым 30 краінах сьвету, у тым ліку Бэльгію, Вялікабрытанію, Данію, Італію, Гішпанію, Партугалію, Турэччыну, ЗША і іншыя краіны.
Мадыфікацыі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]У 1987 годзе кампанія распрацавала мадыфікацыю М82А2, прызначаную для барацьбы з высокамабільнымі мэтамі, напрыклад аўтамабілямі, нізкалётнымі верталётамі і да т. п. Вінтоўка мела кампаноўку булпап і прызначалася для стральбы толькі з пляча, для гэтага плечавы ўпор быў перанесены пад ствольную скрынку і разьмешчаны адразу ззаду набойніка, а пісталетная дзяржальня перанесеная далёка наперад, як і аптычны прыцэл. Для выгоды ўтрыманьня дададзеная дадатковая перадпакой дзяржальня. Вінтоўка апынулася непапулярнай, і яе вытворчасьць неўзабаве была спынена.
Апошняй на дадзены момант сэрыйнай мадыфікацыяй зьяўляецца М82А1М, прынятая на ўзбраеньне УС ЗША пад пазначэньнем М82А3. Яна адрозьніваецца ад М82А1 у першую чаргу ўсталёўкай падоўжанай накіроўвалай для мацаваньня аптычных прыцэлаў тыпу Picatinny rail, здымнай дзяржальняй для пераноскі і наяўнасьцю задняй складанай апоры пад прыкладам. Акрамя таго, на базе М82А1 быў створаны прататып новай зброі OSW (Objective Sniper Weapon — Аб’ектыўная снайпэрская зброя), уяўляючую сабой М82А1, перастволеную пад 25 мм патрон ад пэрспэктыўнага аўтаматычнага гранатамёта OCSW. Экспэрымэнтальная вінтоўка паказала падвышаную эфэктыўнасьць па ўсіх выглядах мэт, аднак аддача пры стральбе апынулася практычна непераноснай звычайным стралком.
Вінтоўкі сэрыі М82 пабудаваныя на аснове аўтаматыкі з кароткім ходам ствала. Замыканьне ствала — паваротам засаўкі, на 3 баявыя ўпоры. Пасьля стрэлу ствол, цьвёрда зачынены засаўкай, адкочваецца назад на 25 мм, затым штыфт на заторы, узаемадзейнічаючы зь фігурным выразам у затворной раме, прымушае засаўку вярнуцца і адамкнуць ствол. Пасьля гэтага ствол «наяжджае» на рычаг-паскаральнік, які перадае энэргію адкату ствала затворнай раме, выклікаючы адкрыцьцё засаўкі. Ствол спыняецца, і засаўка здабывае і выкідвае стрэляную гільзу. Ствол вяртаецца ў пярэдняе становішча пад дзеяньнем сваёй зваротнай спружыны. Засаўка, пад дзеяньнем уласнай зваротнай спружыны, прыходзіць у пярэдняе становішча, на шляху дасылаючы ў ствол новы патрон з набойніка, а затым замыкае ствол. Ударнік узводзіцца пастаноўкай на шаптала пры руху засаўкі наперад. Ствольная скрынка выкананая зь дзьвюх раздымных паловаў (верхняй і ніжняй), штампаваных зь ліставай сталі і злучаных папярочнымі штыфтамі. Да ніжняй паловы ствольнай скрынкі мацуецца гарлавіна набойніка, пісталетная дзяржальня і складаныя сошкі, да верхняй — мацаваньні для аптычнага прыцэла і складаная дзяржальня для пераноскі. Ствол масіўны, з падоўжнымі доламі для палягчэньня і палепшанага астуджэньня, абсталяваны эфэктыўным дульным тормазам для памяншэньня аддачы. Вінтоўка абсталёўваецца складанымі адчыненымі прыцэльнымі прыладамі і мацаваньнем для аптычнага прыцэла. На ніжняй частцы ствольнай скрынкі маюцца адмысловыя мацаваньні для ўсталёўкі вінтоўкі на пяхотныя кулямётныя станкі-трыножкі тыпу М3 або М122, акрамя таго, пры дапамозе адмысловай амартызуючай калыскі вінтоўка можа ўсталёўвацца на тэхніцы (джыпах, бронетранспарцёрах). Вінтоўка таксама мае антабкі для рамяня, аднак яе пераноска на рамяні абцяжараная вялікай даўжынёй і масай зброі. Транспартаваньне вінтоўкі таксама ажыцьцяўляецца ў адмысловых мяккіх або цьвёрдых кейсах.
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Вонкавыя спасылкі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
| |||||