Якаў Зайко

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Якаў Зайко
Род дзейнасьці журналіст, дэпутат
Дата нараджэньня 4 красавіка 1940
Месца нараджэньня Дзяляцічы, Наваградзкі раён, Баранавіцкая вобласьць, Беларуская ССР, СССР
Дата сьмерці 18 лютага 2014 (73 гады)
Месца сьмерці Кіеў, Украіна
Грамадзянства Украіна
Занятак журналіст, палітык
Узнагароды
Ордэн Залатая Зорка
Ордэн Залатая Зорка
Ордэн «За заслугі» II ступені
Ордэн «За заслугі» II ступені
Ордэн «За заслугі» III ступені
Ордэн «За заслугі» III ступені
Мэдаль «За ахвярнасьць і любоў да Ўкраіны»
Мэдаль «За ахвярнасьць і любоў да Ўкраіны»
Ганаровая грамата Вярхоўнай Рады Ўкраіны
Ганаровая грамата Вярхоўнай Рады Ўкраіны

Я́каў Я́каўлевіч Зайко́ (па-ўкраінску: Яків Якович Зайко; 4 красавіка 1940, в. Дзяляцічы Наваградзкага раёну Баранавіцкай вобласьці, Беларуская ССР, СССР — 18 лютага 2014, Кіеў, Украіна[1]) — украінскі грамадзка-палітычны дзяяч, журналіст і пісьменьнік беларускага паходжаньня. Народны дэпутат Украіны I скліканьня. Герой Украіны.

Жыцьцяпіс[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • З 1957 — бэтоньнік БМУ № 74, Жытомір.
  • З 1957 — вучань, Жытомір. ТВ № 5.
  • З 1959 — сталяр БМУ № 9, Бярдзянск.
  • З 1960 — сталяр, Жытомір.
  • З 1962 — сьлесар, Жытомірскі льнокамбінат.
  • З 1965 — газэта «Радянський шлях», Бярдычаў (загадчык аддзелу).
  • З 1967 — газэта «Промінь», Лугіны Жытомірскай вобласьці (адказны сакратар).
  • З 1968 — з-д «Электравымяральнік», Жытомір (рэдактар радыёмаўленьня).
  • З 1970 — абласная моладзевая газэта «Комсомольська зірка», Жытомір (загадчык аддзелу).
  • З 1973 — газэта «Зоря комунізму», Жытомір (адказны сакратар, намесьнік рэдактара).
  • З 1984 — інфармацыйны весьнік «Новини Житомирщини» (рэдактар); сакратар праўленьня абласной арганізацыі Зьвязу журналістаў Украіны (ЗЖУ).
  • З 1989 — журналісцкі каапэратыў «Посередник» (старшыня); газэта «Трудова Волинь», Жытомір (галоўны рэдактар); газэта «Фермер — вільний селянин», Кіеў (галоўны рэдактар).

Сябра ЗЖУ (з 1964). Сябра КПСС (1970—1989). Завочна скончыў ВПШ пры ЦК КПСС.

Народны дэпутат Украіны 12 (1) скліканьня з сакавіка 1990 да красавіка 1994.

Сустаршыня Грамадзкага фронту спрыяньня перабудове (Жытоміршчына; 1989—1993).

Удзельнік акцыяў пратэсту ва Ўкраіне ў сьнежні 2013 — лютым 2014 року. 18 лютага 2014 сканаў ад інфаркту ў выніку атакі «Бэркуту» на барыкады па вуліцы Інстытуцкай у Кіеве[2].

Узнагароды[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]