Цэнтральная Грэцыя
| Цэнтральная Грэцыя | |
| па-старажытнагрэцку: Στερεά Ελλάδα | |
| Агульныя зьвесткі | |
|---|---|
| Краіна | Грэцыя |
| Статус | пэрыфэрыя Грэцыі[d] |
| Уваходзіць у | Цэнтральная Грэцыя[d] |
| Адміністрацыйны цэнтар | Лямія |
| Дата ўтварэньня | 1987 |
| Кіраўнік | Фаніс Спанас[d] |
| Насельніцтва (2011) | 547 390 чал |
| Шчыльнасьць | 1009 чал./км² чал./км² |
| Плошча | 15 549 км² км² |
| Месцазнаходжаньне Цэнтральнай Грэцыі | |
| |
| Мэдыя-зьвесткі | |
| Код ISO 3166-2 | GR-H |
| Афіцыйны сайт | |
 Дадатковыя мультымэдыйныя матэрыялы | |
Цэнтра́льная Грэ́цыя (па-грэцку: Στερεά Ελλάδα) — пэрыфэрыя ў цэнтральнай частцы рэспублікі Грэцыя.
Створана ў 1987 годзе згодна з Законам 1622/86 аб мясцовым самакіраваньні. Цэнтар вобласьці — горад Лямія. Гэта самая гарыстая пэрыфэрыя Грэцыі.
Гісторыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Цэнтральнай Грэцыяй (па-грэцку: Στερεά Ελλάδα) называлася пасьля Грэцкай рэвалюцыі і заснаваньня каралеўства Грэцыі ў 1832 годзе кантынэнтальная частка дзяржавы, у адрозьненьне ад Пэляпанэсу і астравоў у Эгейскім моры. На поўначы ў Цэнтральную Грэцыю ўваходзіла невялікая частка Тэсаліі і Эпіру, на поўдні Цэнтральная Грэцыя цягнулася да Карынцкай і Сараніцкай затокаў, на захадзе — да Іянічнага мора, на ўсходзе — да заліваў Маліякос, Варыёс-Эваікос і Натыёс-Эваікос, а таксама Эгэйскага мора. Вобласьць не зьяўляецца гістарычнай.
Адміністрацыйны падзел
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Пэрыфэрыя з 2011 году па праграме «Калікратыс»[1] падзялецца на 5 пэрыфэрыйных адзінак:
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ // Εφημερισ τησ κυβερνησεωσ. — 2010. — 11 Αυγούστου. — Σ. 17372.