Францішак Палацкі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Францішак Палацкі
па-чэску: František Palacký
Францішак Палацкі
Дата нараджэньня 14 чэрвеня 1798(1798-06-14)[1][2][3][…]
Месца нараджэньня
Дата сьмерці 26 траўня 1876(1876-05-26)[1][2][3][…] (77 гадоў)
Месца сьмерці
Занятак пісьменьнік, архівіст, геральдыст, журналіст, палітык, філёзаф, гісторык, паэт, эстэтык, літаратуразнаўца
Бацька Jiří Palacký[d][7][8]
Дзеці Jan Palacký[d] і Marie Riegrová-Palacká[d]
Узнагароды
Подпіс Выява аўтографу

Франці́шак Па́лацкі (па-чэску: František Palacký; 14 чэрвеня 1798, Годславіцэ, Маравія — 26 траўня 1876, Прага) — чэскі гісторык, літаратар, палітык і грамадзкі дзеяч.

Часта мянуецца «бацькам чэскай гістарыяграфіі». Найвышэйшае дасягненьне — «Гісторыя народу чэскага ў Чэхіі і Маравіі» ў 5 тамах (нямецкае выданьне — 1836—1876, чэскае выданьне — 1848—1876). Даведзеная да 1526 году. Як гістарыёграф прыналежыў да рамантычнай традыцыі.

Палацкі быў першым загадчыкам гістарычнага аддзелу Нацыянальнага музэю (1818—1841), з 1827 году па яго ініцыятыве музэй пачаў навуковыя публікацыі на чэскай мове.

Як палітык — прыхільнік і адзін з творцаў канцэпцыі аўстраславізму. Удзельнік рэвалюцыі 1848—1849 гадоў. Крах плянаў фэдэралістаў і імпрэза рэакцыі прымусілі яго ў 1852 годзе пакінуць палітыку.

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]