date QS:P,+1939-00-00T00:00:00Z/7,P1326,+1939-00-00T00:00:00Z/9
Крыніца
Страчаная спадчына / Т. Габрусь, А. Кулагін, Ю. Чантурыя, М. Ткачоў: Уклад. Т. Габрусь. — Менск: Беларусь, 2003. — 351 с.: іл. ISBN985-01-0415-5. — С. 79. Слюнькова И.Н. Монастыри восточной и западной традиций. Москва, 2002. ISBN5-89826-093-5. C. 280.
Вы таксама мусіце пазначыць адзін з цэтлікаў грамадзкага набытку ў ЗША, каб падкрэсьліць, чаму гэты твор у Злучаных Штатах лічыцца грамадзкім набыткам.
Зьвярніце ўвагу, што ў асобных краінах тэрміны дзеяньня аўтарскіх правоў даўжэйшыя за 70 гадоў: у Мэксыцы 100 гадоў, на Ямайцы — 95, у Калюмбіі — 80, у Гватэмале і Самоа — 75. Гэтая выява можа ня быць у грамадзкім набытку ў гэтых краінах, дзе да таго ж не прымяняецца правіла карацейшага тэрміну. У Кот д’Івуары агульны тэрмін дзеяньня аўтарскіх правоў складае 99 гадоў, у Гандурасе — 75, аднак там прымяняецца правіла карацейшага тэрміну. Аўтарскія правы могуць распаўсюджвацца на творы, створаныя французамі, памерлымі за Францыю ў Другой сусьветнай вайне (падрабязьней); расейцамі, што ваявалі на Ўсходнім фронце (Вялікая Айчынная вайна) і пасьмяротна рэабілітаваных) ахвяраў савецкіх рэпрэсіяў (падрабязьней).