Уладзімер Стальмашонак

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Уладзімер Стальмашонак
Дата нараджэньня 6 лютага 1928(1928-02-06)
Месца нараджэньня
Дата сьмерці 7 чэрвеня 2013(2013-06-07) (85 гадоў)
Месца сьмерці
Месца пахаваньня
Месца вучобы
Занятак маляр
Месца працы
Жанры партрэт
Узнагароды
ордэн «Знак Пашаны»
Народны мастак Беларускай ССР Заслужаны дзяяч мастацтваў Беларускай ССР

Уладзімер Іванавіч Стальмашонак (6 лютага 1928, Менск — 7 чэрвеня 2013, Менск) — беларускі мастак, пэдагог, Заслужаны дзяяч мастацтваў БССР (1981), Народны мастак БССР (1988). Займаўся ў мастацкай студыі Міхаіла Керзіна і Сяргея Каткова (1937—1940). Скончыў Ленінградзкую мастацкую вучэльню (1951), Інстытут жывапісу, скульптуры і архітэктуры ім. І. Рэпіна (1957). У 1857—2000 гг. — выкладчык Беларускага дзяржаўнага тэатральна-мастацкага інстытуту (зараз Беларуская дзяржаўная акадэмія мастацтваў).

Сябра Беларускага саюзу мастакоў ад 1959 г. (старшыня ў 1965—1968, 1987—1990). Удзельнік выставак ад 1957 г. У 1960—1980-я гг стварыў шэраг манумэнтальных твораў у Менску, Сьветлагорску, Місхоры (Крым), Патсдаме.

Творы захоўваюцца ў Нацыянальным мастацкім музэі Рэспублікі Беларусь, фондах Беларускага саюзу мастакоў і Міністэрства культуры Расейскай Фэдэрацыі, Музэі сучаснага выяўленчага мастацтва ў Менску, Магілёўскім мастацкім музэі імя П. Масьленьнікава[1].

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Дзесяць стагоддзяў беларускага мастацтва. — Мінск: Чатыры чвэрці, 2014. — С. 527.