Сігулдзкі замак
Выгляд
замак | |
Краіна | Латвія |
Месцазнаходжаньне | Сігулда |
Каардынаты | 57°09′56″ пн. ш. 24°50′59″ у. д. / 57.16556° пн. ш. 24.84972° у. д.Каардынаты: 57°09′56″ пн. ш. 24°50′59″ у. д. / 57.16556° пн. ш. 24.84972° у. д. |
Архітэктурны стыль | нэаготыка |
Будаўнік | Яніс Мэнгеліс |
Дата заснаваньня | 1878 |
Статус | нацыянальны архітэктурны помнік Латвіі[d][1] |
Сігулдзкі замак | |
Сігулдзкі замак на Вікісховішчы |
Сігулдзкі замак, або Новы Сігулдзкі замак (па-латыску: Siguldas viduslaiku pils) — замак у Сігулдзе, Латвія, пабудаваны ў 1878 годзе ў нэагатычным стыле князямі Крапоткінымі.
Гісторыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Новы замак быў пабудаваны ў 1878 годзе побач з Сігулдзкім сярэднявечным замкам. Падчас Першай Сусьветнай вайны быў разбураны. З 1922 году замак сталі выкарыстоўваць сябры Латыскага Зьвязу пісьменьнікаў, які ўкладваў сродкі ў ягоную рэстаўрацыю. Падчас Другой Сусьветнай вайны замак становіцца штаб-кватэрай Паўночнай дывізіі нямецкай арміі, а пасьля яе — санаторыям для дзяржаўных дзеячоў СССР. З 1993 па 2002 г. у замку разьмяшчалася рада гораду Сігулда, а з 2003 году — рада Сыгулдзкага краю.
Глядзіце таксама
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ а б Latvijas Vēstnesis (латыс.) — Latvijas Vēstnesis, 1993.
Вонкавыя спасылкі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Сігулдзкі замак — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў