Сяргей Дылеўскі
| Сяргей Дылеўскі | |
 | |
| Асабістыя зьвесткі | |
|---|---|
| Нарадзіўся: |
1 верасьня 1989 (35 гадоў) |
| Узнагароды: | |
Сярге́й Дыле́ўскі (1 верасьня 1989, Менск) — лідэр стачкаму Менскага трактарнага заводу, сябра прэзыдыюму Каардынацыйнай рады падчас акцый пратэсту ў 2020 годзе і прэзыдэнцкіх выбараў.
6 сакавіка 2023 году ў Менскім гарадзкім судзе Дылеўскаму завочна прызначылі 12 гадоў калёніі[1].
Жыцьцяпіс
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Нарадзіўся ў Менску ў сям’і працоўных. Скончыў Трэці машынабудаўнічы ліцэй у Менску, хацеў вучыцца на аўтамэханіка, але па стане здароўя прыйшлося паступіць на іншую спэцыяльнасьць — тэхналёгія машынабудаваньня. На Менскім трактарным заводзе Дылеўскі працуе тэрмістам[2].
Ён заўсёды хацеў працаваць з аўтамабілямі, матацыкламі, будаваў свае ўласныя праекты ў асабістым гаражы[2]. У 2015 годзе ўдзельнічаў у чэмпіянаце Рэспублікі Беларусь па дрыфтынгу[3].
Пратэсты 2020 году
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Пасьля абвяшчэньня вынікаў прэзыдэнцкіх выбараў у 2020 годзе і пачатку акцый пратэсту Дылеўскі абурыўся дзеяньнямі міліцыі. Ён завёз некалькіх пратэстоўцаў у бальніцы і заклікаў да страйку на МТЗ. Да страйку далучыліся рабочыя, якія запатрабавалі вызваліць усіх палітычных зьняволеных і правесьці новыя выбары. Дылеўскі ўзначаліў калёну з 1000 рабочых, што прайшла маршам па цэнтры Менску. 17 жніўня ён правёў калёну ў 5000 страйкуючых супрацоўнікаў МТЗ. 18 жніўня Дылеўскі заявіў, што 50 чалавек, якія выйшлі на мітынг каля МТЗ, былі ненадоўга затрыманыя[4].
Быў абраны ў прэзыдыюм Каардынацыйнай рады, створанай для каардынацыі перадачы ўлады. 21 жніўня прызнаны «палітычнай зоркай» паводле вэрсіі New York Times[5].
Ціск улады
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]21 жніўня 2020 году Дылеўскага выклікалі на допыт у Сьледчы камітэт.
24 жніўня 2020 году быў затрыманы спэцслужбамі разам з Вольгай Кавальковаю ля прахадной МТЗ пры спробе падтрымаць страйкоўцаў[6][7][8][9]. Іх асудзілі на 10 сутак за спробу зладзіць пікет, аднак калі мінуў тэрмін не выпусьцілі, а асудзілі яшчэ на 15 сутак за ўдзел у акцыі 23 жніўня. Потым 5 верасьня Кавалькову вывезьлі да польскай граніцы, а Дылеўскі выйшаў на волю 18 верасьня.
Палітычная пазыцыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]У жніўні 2020 году Дылеўскі заявіў, што лічыць беларускую прамысловую сыстэму неэфэктыўнай, і што адсутнасьць алігархаў ў Беларусі «далёка не дасягненьне», паколькі гэта азначае, што «здаровыя» бізнэсоўцы ня хочуць інвэставаць у Беларусь. Дылеўскі заявіў, што палітыка будзе «апошняй, што [ён] хацеў бы рабіць»[5].
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Святлана Ціханоўская: Я думаю пра тых, каму рэжым даў рэальныя, а не завочныя тэрміны
- ^ а б «Я не вождь, а простое лицо, которое нравится людям». Интервью лидера стачкома Минского тракторного завода Сергея Дылевского. Он стал главной фигурой рабочего движения Беларуси
- ^ "Я буду бить даже боком!" Сергей Дылевский, ГАЗ 2410 "Степаныч"
- ^ Belarus' Leader Warns of Tough New Steps Against Protesters 2020-08-19 г. Праверана 2020-08-21 г.
- ^ а б Laying Down His Tools, Belarus Worker Takes Up Mantle of Protest Leader 2020-08-21 г. Праверана 2020-08-21 г.
- ^ https://twitter.com/rolandnil/status/1297817358522818560
- ^ Belarus holds opposition figures after mass rally 2020-08-24 г. Праверана 2020-08-24 г.
- ^ hermesauto (2020-08-24) Belarus detains two members of opposition council Праверана 2020-08-24 г.
- ^ Belarus Detains Two Members of Opposition Council 2020-08-24 г. Праверана 2020-08-24 г.