Сэрбская аўтаномная вобласьць Заходняя Славонія
| Сэрбская аўтаномная вобласьць Заходняя Славонія Srpska autonomna oblast Zapadna Slavonija Српска аутономна област Западна Славонија | ||||
| ||||
| ||||
| Афіцыйная мова | сэрбская | |||
| Сталіца | не зацьверджаная | |||
| Найбуйнейшы горад | Пакрац | |||
| Форма кіраваньня | Часовы ўрад | |||
| Гісторыя • Абвяшчэньне аўтаноміі • Абвяшчэньне аўтаноміі |
12 жніўня 1991 5 студзеня 1992 | |||
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
Сэ́рбская аўтано́мная во́бласьць Захо́дняя Славо́нія (па-сэрбску: SAO Zapadna Slavonija або САВ Заходняя Славонія — самаабвешчаны сэрбскі аўтаномны край (вобласьць) у Харватыі. Была створаная 12 жніўня 1991[1]. 5 студзеня 1992 увайшла ў склад Рэспублікі Сэрбская Краіна.
Гісторыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Неўзабаве пасьля абвяшчэньня САВ Заходняя Славонія ў гэтым рэґіёне адбыліся сутыкненьні паміж атрадамі харвацкіх спэцвойскаў і сэрбамі, якія пражываюць у гэтым раёне. Летам 1991 року Харватыя накіравала ў Заходнюю Славонію некалькі сфармаваных армейскіх брыґадаў, а ў верасьні яны атакавалі казармы Югаслаўскае Народнае Армі. Затым армія разгарнула наступленьне на Заходнюю Славонію і да кастрычніка здолела заняць Акучаны, Ясэновац і частку Пакраца, дзе большасьць насельніцтва складалі сэрбы. Пры гэтым гэтыя месты пакінула мноства харватаў. 31 кастрычніка 1991 харвацкія войскі пачалі дзьве апэрацыі, Аткос 10 — захоп Белагоры й Оркан 91 — захоп Дарувара; большасьць сэрбаў пакінулі занятыя харватамі тэрыторыі. Славонскі праваслаўны цэнтар у Пакраце быў зьнішчаны. Пры гэтым вайсковыя злачынствы былі зьдзейсьненыя з абодвух бакоў.
Даруварскае пагадзеньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]18 лютага 1993 харвацкія й мясцовыя сэрбскія лідэры падпісалі Даруварскае пагадненьне. Пагадненьне трымалася ў таямніцы і было накіраванае на нармалізацыю жыцьця для мясцовых жыхароў на лініі фронту. Але Кнінскі ўрад даведаўся пра ўгоду і арыштаваў сэрбаў-падпісантаў.
Заходняя Славонія была занятая харвацкаю арміяю ў траўні 1995 р., пры гэтым загінула мноства цывільных сэрбаў, астатнія (ад 15 да 18 тысячаў) былі вымушаныя ратавацца ўцёкамі. У адплату за гэтую паразу Мілан Мартыч ажыцьцявіў ракетны абстрэл Заґрэба.
Адміністрацыйна-тэрытарыяльны падзел
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Тэрыторыя Заходняе Славоніі пад аховаю Арґанізацыі Аб’яднаных Нацыяў ўключала ў сябе чатыры муніцыпальныя ўтварэньні: Акучані, Пакрац, Дарувар і Грубішна-Поле. Арміяй Рэспублікі Сэрбскае Краіны кантраляваліся Акучані й Пакрац.