Дарувар
Дарувар | |
харв. Daruvar | |
Дата заснаваньня: | 1771 |
Былыя назвы: | Аква Балісае, Падбор’е, Топліце, Добракуче |
Краіна: | Харватыя |
Жупанія: | Белаварска-Білагорская |
Мэр: | Zvonko Cegledi |
Плошча: | 64 км² |
Вышыня: | 161 м н. у. м. |
Насельніцтва (2011) | |
колькасьць: | 11 633 чал. |
шчыльнасьць: | 181,77 чал./км² |
Часавы пас: | UTC+1 |
летні час: | UTC+2 |
Тэлефонны код: | +385 043 |
Паштовы індэкс: | 43500 |
Нумарны знак: | DA |
Геаграфічныя каардынаты: | 45°36′0″ пн. ш. 17°13′0″ у. д. / 45.6° пн. ш. 17.21667° у. д.Каардынаты: 45°36′0″ пн. ш. 17°13′0″ у. д. / 45.6° пн. ш. 17.21667° у. д. |
Дарувар | |
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы | |
http://www.daruvar.hr/ |
Дарувар (па-харвацку: Daruvar) — горад ў цэнтральнай Харватыі, Знаходзіцца ў Белаварска-Білагорскай жупаніі. У 2011 годзе — 11 633 жыхары.
Першая школа была заснаваная тут у 1856 годзе. У 1866 годзе пачала працаваць школа для кабет.
У горадзе дзейнічае касьцёл і Заля царства сьведкаў Еговы.
Гісторыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Паселішча на месцы сучаснага мястэчка зьявілася да нашай эры. Кельцкія плямёны жылі каля гарачых лячэбных крыніц у Даруварскай даліне.
У складзе Рымскай імпэрыі мясцовыя кельты мелі аўтаномію, іх сталіца называлася Аква Балісае (Aqua Balissae), і знаходзілася на месцы сучаснага Дарувару. Горад і гарачыя крыніцы неаднаразова наведвалі імпэратары.
У VII стагодзьдзі рэгіён засялілі славяне. Горад да XVIII стагодзьдзя быў вядомы пад рознымі назвамі — Падбор’е, Топліце, Добракучэ.
У 1543 годзе мястэчка захапілі туркі і ператварылі ў турэцкі ўмацаваны пункт на граніцы з імпэрыяй Габсбургаў. У 1699 годзе туркі былі выбіты аўстрыйскай арміяй.
У 1771 годзе Падбор’е і ваколіцы сталі ўласнасьцю князя Антуна Янковіча. Ён пераназваў Подборэе ў Дарувар (ад вугорскага «Daru» — журавель) і мэтанакіравана заняўся стварэньнем вакол лячэбных крыніц курортнай інфраструктуры.
У 1837 годзе Дарувар атрымаў статус вольнага каралеўскага гораду.
Падчас вайны за незалежнасьць Харватыі ў 1990-х гадах у ваколіца адбываліся баі, якія нанесьлі Дарувару значную шкоду. З гораду сышло шмат сэрбскага насельніцтва, якое да вайны складала 33,47%. Поасьля заканчэньня вайны разбураныя будынкі былі адноўленыя.
Інфармацыя для турыстаў
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Мінэральныя крыніцы. Санаторыі на крыніцах прыцягваюць шмат турыстаў.
- Царква сьв. Тройцы. Пабудаваная ў 1764 годзе.
- Сэрбская праваслаўная царква (XVII ст)
- Замак князя Янковіча. пабудаваны ў 1777 годзе.