Сьлізьніца

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі

Сьлі́зьніца[1][2][3][4] (лац. tunica mucosa — сьлізьневая абалонка або сьлізістая павалока) — нутраная абалонка полых органаў, сазлучаных са зьнешнім асяродзьдзем. Сьлізьневая абалонка пакрывае паверхню органаў дыханьня, мочавай, плоцевай і стрававальнай сыстэмаў, нутраныя паверхні вочных павекаў і вушэй.

Назва паходзіць ад слова сьлізь (лац. mucus): большасьць сьлізьневых абалонак пакрытыя пластом сьлізі, якую вылучаюць сакрэцыйныя вузы эпітэлю (звычайна — фужэрападобныя вузы).

Глядзіце таксама[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]