Сьвячанка
| Сьвячанка | |
 | |
| Агульныя зьвесткі | |
|---|---|
| Выток | воз. Вялікае Сьвятое |
| Вусьце | Вула |
| Краіны басэйну | Беларусь |
| Вобласьці | Віцебская вобласьць |
| Даўжыня | 84 км |
| Сярэднегадавы сьцёк | 3,5 м³/с |
| Плошча басэйну | 551 км² |
| Нахіл воднай паверхні | 0,7 ‰ |
Сьвяча́нка, Сьвяча — рака ў Беларусі, правы прыток ракі Вулы (басэйн Дзьвіны). Цячы ў Сеньненскім, Чашніцкім і Бешанковіцкім раёнах Віцебскай вобласьці. Даўжыня 84 км. Плошча вадазбору 551 км². Выдатак вады ў вусьці 3,5 м³/с. Сярэдні нахіл воднай паверхні 0,7‰.
Прытокі — рака Сьвінка (левы), невялікія ручаі і мэліярацыйныя каналы.
Агульныя зьвесткі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Выцякае з возера Вялікага Сьвятога за 1,6 км на ўсход ад вёскі Замошша, вусьце за 1,8 км на захад ад вёскі Бродаў Бешанковіцкага раёну. Цячэ праз азёры Хотлінскае, Маеўскае, Сьцержань (да ўтоку ў гэтае возера рака называецца Сьвячай), Слабадзкое.
Даліна амаль на ўсім працягу трапэцападобная, каля вытоку і возера Сьцержані У-падобная; пераважная шырыня 0,2—0,4 км, каля азёраў, празь якія цячэ Сьвячанка, пашыраецца да 1—1,5 км. Абалона двухбаковая, чаргуецца па берагах, шырыня 0,1—0,3 км, каля вёскі Вярхоўя і Бродаў Бешанковіцкага раёну адсутнічае. Рэчышча ад вытоку на працягу 10,6 км каналізаванае. Пераважная шырыня рэчышча 5—10 м, у ніжняй плыні да 15 м[1].
У басэйне ракі знаходзіцца возера Белае.
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Блакітная кніга Беларусі. Энцыкл. — Мн.: 1994. С. 329
Літаратура
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Блакітная кніга Беларусі: энцыкл / Рэдкал.: Н. А. Дзісько, М. М. Курловіч, Я. В. Малашэвіч і інш.; Маст. В. Г. Загародні. — Мн.: БелЭн, 1994. — 415 с. — ISBN 5-85700-133-1 С. 329