Сукарна
| Сукарна | |
| па-інданэзійску: Sukarno | |
 | |
| | |
|---|---|
| 18 жніўня 1945 — 12 сакавіка 1967 | |
| Наступнік | Мухамад Сухарта |
| 9 ліпеня 1959 — 25 ліпеня 1966 | |
| Папярэднік | Djuanda Kartawidjaja[d] |
| Асабістыя зьвесткі | |
| Нарадзіўся | 6 чэрвеня 1901[1][2][3][…] |
| Памёр | 21 чэрвеня 1970[4][1][3][…] (69 гадоў) |
| Партыя | |
| Адукацыя | |
| Сужэнец | Siti Oetari[d], Inggit Garnasih[d], Fatmawati[d], Hartini[d], Kartini Manoppo[d], Dewi Sukarno[d], Haryati[d], Yurike Sanger[d], Heldy Djafar[d] і Amelia de la Rama[d][6] |
| Дзеці | Guntur Soekarnoputra[d], Мэгаваці Сукарнапутры, Taufan Sukarnoputra[d], Sukmawati Soekarnoputri[d], Guruh Sukarnoputra[d], Rachmawati Sukarnoputri[d], Bayu Sukarnoputra[d], Toto Suryawan[d], Kartika Sari Dewi Soekarno[d] і Ayu Gembirowati[d] |
| Бацька | Soekemi Sosrodihardjo[d] |
| Маці | Ida Ayu Nyoman Rai[d] |
| Узнагароды | |
| Подпіс | 
|
Сукарна (6 чэрвеня 1901, Сурабая, Інданэзія — 21 чэрвеня 1970, Джакарта) — інданэзійскі дзяржаўны дзяяч, прамоўца, рэвалюцыянэр і нацыяналіст, які стаў першым прэзыдэнтам Інданэзіі, займаючы гэтую пасаду з 1945 па 1967 гады.
Сукарна быў лідэрам барацьбы за незалежнасьць ад нідэрляндзкіх каляніялістаў. Вызначыўся як вядучы дзяяч нацыяналістычнага руху краіны ў каляніяльны час і правёў больш за дзесяць гадоў за кратамі ў нідэрляндзкім зьняволеньні, пакуль ня быў вызвалены японскім войскам за часам Другой сусьветнай вайны. Сукарна і ягоныя паплечнікі-нацыяналісты супрацоўнічалі зь японцамі, што мусіла дадаць падтрымкі з боку насельніцтва да Японіі ў абмен на дапамогу ў распаўсюду нацыяналістычных ідэяў.
Па капітуляцыі Японіі 17 жніўня 1945 году Сукарна разам з Махамадам Хатам абвесьцілі аб незалежнасьці Інданэзіі, і Сукарна быў прызначаны прэзыдэнтам. Ён ачольваў інданэзійскі супраціў, калі Нідэрлянды спробавалі аднавіць каляніяльнае панаваньне дыпляматычнымі і вайсковымі сродкамі, што прывяло да прызнаньня незалежнасьці Інданэзіі ў 1949 годзе. У знак ягоных заслугаў атрымаў тытул «Айцец прамовы»[7].
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ а б в г Hanna W. A. Sukarno // Encyclopædia Britannica (анг.)
- ^ а б Sukarno // IMDb (анг.) — 1990.
- ^ а б в г Achmed Sukarno // Энцыкляпэдыя Бракгаўза (ням.)
- ^ а б в г д е Сукарно // Большая советская энциклопедия (рас.): [в 30 т.] — 3-е изд. — Москва: Советская энциклопедия, 1969.
- ^ а б Goenarso Riwayat Perguruan Tinggi Teknik di Indonesia Periode 1920-1942 — Бандунг: 1995. — С. 37—38. — 55 с. — ISBN 978-979-8591-24-2
- ^ https://www.kompasiana.com/komjenrg6756/6095b5d8d541df1e7d7d7b12/amelia-de-la-rama-artis-filipina-dan-misteri-cinta-soekarno-yang-ke-10?page=2
- ^ «Ini 7 Julukan Presiden Indonesia, Dari Soekarno Sampai Jokowi: Okezone Edukasi».
 |
Гэта — накід артыкула пра біяграфію асобы. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |