Торэвіеха
| Торэвіеха | |||
| |||
| |||
| Краіна: | Гішпанія | ||
| Кіраўнік: | Эдуарда Хорхэ Далён Санчэс[d][1] | ||
| Плошча: |
| ||
| Насельніцтва: | |||
| Паштовы індэкс: | 03181–03188 | ||
| Нумарны знак: | A | ||
| Геаграфічныя каардынаты: | 37°58′40″ пн. ш. 0°41′0″ з. д. / 37.97778° пн. ш. 0.68333° з. д.Каардынаты: 37°58′40″ пн. ш. 0°41′0″ з. д. / 37.97778° пн. ш. 0.68333° з. д. | ||
Торэвіеха на мапе Гішпаніі   Торэвіеха | |||
 Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
| |||
| https://torrevieja.es | |||
.svg)
Торэвіеха (па-гішпанску: Torrevieja; па-валенсійску: Torrevella) — места і грамада ў правінцыі Алікантэ Валенсійскай супольнасьці Гішпаніі, на паўднёва-ўсходнім Белым беразе Міжземнага мора.
Знаходзіцца за 50 кілямэтраў на поўдзень ад Алікантэ. Насельніцтва — 83 тыс. (2019)[3]. Першапачаткова заснаваная як солездабыўчая і рыбацкая вёска.
Мінуўшчына[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Назва места паходзіць ад старажытнай вартавой вежы (гішп. Torre Vieja — 'старая вежа'), якая здаўна тут стаяла. У 1803 року Карл IV загадаў пачаць тут будаўніцтва паселішча дзеля здабычы солі. У 1829 землятрус цалкам зьнішчыў мястэчка, але яно хутка было адноўленае. У 1931 Альфонса XIII надаў Торэвіесе статус места.
У XIX стагодзьдзі здабытую соль збольшага прадавалі ў Швэцыю ды Нідэрлянды. З пачатку XX стагодзьдзя чвэрць атрыманай солі сталі пастаўляць на ўнутраны рынак. Дагэтуль солездабыча застаецца асноўнай галіной прамысловасьці Торэвіехі.
Апошнім часам адбываецца разьвіцьцё турыстычнай сфэры. Вялікая колькасьць брытанцаў, ірляндцаў, немцаў і скандынаваў пражываюць тут цэлы год, а гішпанцы купляюць у Торэвіесе другі дом.
Транспарт[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Торэвіеху перасякае дарога Н-332 з Картахэны.
Турыстычная інфармацыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Катэдра Беззаганнага Зачацьця, узьведзеная ў 1789, у 1844 рэканструяваная з камянёў, узятых з арыгінальнай Старой вежы.
- Касьцёл Дзевы Марыі Ружанцовай (Ля-Мата), збудаваны ў 1896.
- Грэбля Левантэ даўжынёй 1600 м.
- Парк нацыяў — паменшаная копія Эўрапейскага кантынэнту
- Музэй мора і солі
- Плывучы музэй падводнай лодкі С-61
- Плывучы музэй патрульнай лодкі Альбатрос III
- Пляцоўкі солі — у 1777—1958 роках служылі солезапасным магазынам і вэрф’ю.
- Солевыя капальні — дзьве солевыя лягуны на захад ад места
- Музэй хабанэры «Рыкарда Ляфуэнтэ»
- Музэй Вялікадня
- Музэй натуральнай гісторыі Торэвіехі ў будынку старога чыгуначнага вакзалу
- Парк ветрака
Вядомыя асобы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Хаакін Чарапрэта (1871—1951) — палітык
- Нікола Кун — тэнісіст
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ а б Argos (кат.): Portal d'informació, Portal de información
- ^ Нацыянальны інстытут статыстыкі Municipal Register of Spain of 2023 — 2023.
- ^ Instituto Nacional de Estadística, Madrid,2019.
Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Самакіраваньне Торэвіехі (гішп.)
- Падарожнік па Торэвіесе (анг.)
Ангельская ВікіВандроўка мае турыстычны дапаможнік па тэме гэтага артыкула:
