Перайсьці да зьместу

Рэнца Піяна

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Рэнца Піяна
Рэнца ў 2007 годзе
Дата нараджэньня 14 верасьня 1937 (87 гадоў)
Месца нараджэньня Генуя, Каралеўства Італія
Месца вучобы
Занятак архітэктура
Навуковая сфэра архітэктура
Месца працы
Гады дзейнасьці 2013
Сябра ў Еўрапейская акадэмія навук і мастацтваў[d], Бэрлінская акадэмія мастацтваў[d], Каралеўская акадэмія мастацтваў, Амэрыканская акадэмія мастацтваў і навук[d], Académie d'architecture[d][1], Акадэмія Святога Лукі[d][2] і Акадэмія прыгожых мастацтваў[d]
Плынь Адраджэньне
Працы Цэнтар Жоржа Пампіду, Музэй NEMO
Узнагароды Прыцкераўская прэмія, Імпэратарская прэмія Японіі, Прэмія Кіёта

Рэнца Піяна (па-італьянску: Renzo Piano; нарадзіўся 14 верасьня 1937 году, Генуя, Каралеўства Італія) — італьянскі архітэктар, які разам з Рычардам Роджэрзам стварыў стыль хай-тэк. Цэнтральны твор — Цэнтар Жоржа Пампіду ў Парыжы (1971—1977). На працягу шматлікіх гадоў супрацоўнічаў з інжынэрам Пітэрам Райсам. У 1980-я гады распрацоўваў маштабныя праекты рэканструкцыі прамысловых зонаў Парыжу, Міляну й Турыну.

Спраектаваў Культурны цэнтар імя Жан-Мары Тжыбаў у Нумэа (Новая Каледонія). Узначальваў праектаваньне міжнароднага аэрапорту Кансай у Осацы (1994) і гіганцкага Музычнага парку ў Рыме (2002), у 1997 годзе пабудаваў будынак для амстэрдамскага музэю NEMO. У 1995 годзе быў ганараваны Імпэратарскай прэміі, праз тры гады — Прытцкераўскай прэміі.

Вонкавыя спасылкі

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Рэнца Піянасховішча мультымэдыйных матэрыялаў

  1. ^ http://academie-architecture.fr/academiciens/
  2. ^ http://www.accademiasanluca.eu/it/accademici/id/483/