Рамуальд Янушкевіч

Рамуальд Янушкевіч
	Любіч
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	30 сакавіка 1808
Памёр	30 сакавіка 1865 (57 гадоў); Нантэр[d];
Пахаваны	Нантэр[d];
Род	Янушкевічы[d]
Бацькі	Міхал Янушкевіч[d]; Тэкля з Сакалоўскіх[d]

Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Янушкевіч.

Рамуальд Янушкевіч (па-польску: Romuald Januszkіewіcz; 31 сакавіка 1808, в. Усава, Слуцкага (?) павета — 31 сакавіка 1865) — памешчык зь Менскага павета Менскай губерні, удзельнік паўстаньня 1830-1831 гадоў.

Біяграфія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Паходзіў са шляхецкага роду Янушкевічаў гербу «Любіч». Нарадзіўся ў сям’і Міхала і Тэклі Сакалоўскай, брат Яўстаха, Януара і Адольфа.

Пачаткова ён вучыўся ў Нясьвіскай школе, дзе скончыў 3 клясы, з 1821 г. у Слуцкай гімназыі, перад паўстаньнем вывучаў права ў Віленскім унівэрсытэце, служыў пры М. Навасільцаве. У паўстаньні з сакавіка 1831 году. З 13 чэрвеня 1831 году паручнік у штабе Антонія Гелгуда. 13 ліпеня 1831 году перайшоў зь яго корпусам межы Прусіі. Па рашэньню МСК ад 31.8.1833 аднесены да 2 разраду злачынцаў.

У студзені 1832 году эміграваў у Францыю. 26 мая 1832 году знаходзіўся ў закладзе ў Авіньёне. З 1 кастрычніка 1832 году сябра Таварыства Літоўскае і Рускіх Зямель. У 1833 годзе пад час высылкі Яўстаха з Парыжу займаўся справамі кнігарні. З 1841 году зьяўляўся адным з прыбліжаных А. Тавянскага.

Памёр і пахаваны ў Нантэры.