Працоўная партыя Курдыстану

Працоўная партыя Курдыстану
Partiya Karkerên Kurdistanê
Зьяўляецца часткай:	Народныя сілы абароны (НСА) Падразьдзяленьні вольных жанчынаў (ПВЖ) Падразьдзяленьні грамадзянскай абароны (ПГА) Зьвяз грамадаў Курдыстану (ЗГК) Аб’яднаны народны рэвалюцыйны рух (АНРР)
Ідэалёгія:	курдзкі нацыяналізм дэмакратычны канфэдэралізм лібэртарыянскі сацыялізм прагрэсівізм антыкапіталізм камуналізм джынэалёгія
Лідэры:	Абдула Аджалан (палонны) Мурат Карайылан Джаміль Байык Дуран Калкан Гулья Аран Саздар Авэста Багоз Эрдал Мустафа Карасу
Штаб-кватэра:	Кандыльскія горы
Дата фармаваньня:	1978 (1978)
Хаўрусьнікі:	ПДУ АНА ЖАА ПВЖК АСС ЖАЕ НРБ МБС АСС МЛКП КПТМЛ ПЗК КС
Праціўнікі:	Ісламская дзяржава  Турэччына  Эўрапейскі Зьвяз  НАТО
Колькасьць сябраў:	5000 (ацэначна)
Удзел у канфліктах:	Паўстаньне Працоўнай партыі Курдыстану Канфлікт з Ізраілем Лібанская вайна Канфлікт у Ірацкім Курдыстане Грамадзянская вайна ў Ірацкім Курдыстане Грамадзянская вайна ў Сырыі Ірацка-курдзкая вайна 2017 году

Працо́ўная па́ртыя Курдыста́ну (па-курдзку: پارتی کرێکارانی کوردستان ‎  [pɑ:ɾti:jɑ: kɑ:ɾkɛre:n kʊrdɪstɑ:n] ), скарочана ППК — курдзкі збройны палітычны і паўстанцкі рух, які змагаецца за аўтаномію Курдыстану і правы курдаў у Турэччыне.

Эўрапейскі Зьвяз, НАТО, Ізраіль, Іран, Сырыя, Турэччына ды шэраг іншых дзяржаваў прызналі ППК тэрарыстычнай арганізацыяй за ейныя спосабы змаганьня. Найперш курдзкая партыя паўстала ў адказ на парушэньні правоў турэцкіх курдаў і змагалася за незалежнасьць Курдыстану. Пасьля турэцкага перавароту 1980 року ўлады забаранілі карыстацца курдзкай мовай і арыштоўваюць за публічныя размовы ёю. Турэцкая дзяржава адмаўляе існаваньне курдаў, паказваючы, нібыта ППК спрабуе схіліць туркаў называцца курдамі.

У 1984 року Працоўная партыя Курдыстану ўзьняла паўстаньне(d) супраць турэцкіх уладаў; у канфлікце ўжо загінулі больш за 40 000 чалавек, пераважна цывільных курдаў. У 1999 правадыр ППК Абдула Аджалан быў схоплены і асуджаны да пажыцьцёвага зьняволеньня. У 2013 року ППК абвясьціла пра спыненьне вагню і пачала выхад з Турэччыны ў Ірацкі Курдыстан, але ў ліпені 2015 року замірэньне было парушанае. Як ППК, так і Турэччына карыстаюцца тэрарыстычнай тактыкай і забойствамі цывільных жыхароў.