Партыя працоўных (Бразылія)

	Партыя працоўных
	па-партугальску: Partido dos Trabalhadores
Заснавальнік	Луіс Інасію Лула да Сылва
Дата заснаваньня	10 лютага 1980
Штаб-кватэра	Сан-Паўлу, Бразылія;
Ідэалёгія	сацыял-дэмакратыя[d] і дэмакратычны сацыялізм[d]
Колькасьць	1 400 000
Афіцыйны сайт	pt.org.br

Па́ртыя працо́ўных (па-партугальску: Partido dos Tradalhadjres; PT) — палітычная партыя Бразыліі. Адна з найбуйнейшых у краіне. Партыя кантралюе Адзіны Прафцэнтар Працоўных, які налічвае 18 мільёнаў сяброў.

Гісторыя

Заснаваная ў 1980 годзе ў выніку моцных акцыяў пратэсту працоўнай клясы найбуйнейшых прамысловых цэнтраў краіны. У гэтак званае «чырвонае крыло» партыі ўвайшлі амаль усе дзейныя ў 1960—1970-я гады ультралевыя арганізацыі, прадстаўнікі інтэлектуальнай эліты, перш за ўсё ўнівэрсытэцкай прафэсуры. Афіцыйна была зарэгістраваная ў якасьці партыі 11 лютага 1982 году Найвышэйшым электаральным судом Бразыліі^[1]. Першы партыйны білет належаў мастацкаму крытыку і былому актывісту трацкісту Марыю Пэдросе, а пасьля літаратурнаму навукоўцу Антонію Кандыду і гісторыку Сэржыю Буарке дэ Аланду^[2]. Пазьней дачка Аланда Ганна дэ Аланда працавала міністаркай культуры ў кабінэце Дылмы Русэф.

З 1988 году партыя набыла папулярнасьць на нацыянальным узроўні, здабываўшы перамогі на выбары ў многіх найбуйнейшых бразыльскіх гарадах, як то Сан-Паўлу, Фарталеза, Бэлу-Арызонці, Порту-Алегры і Гаянія, а таксама ў некаторых важных штатах, як то Рыю-Грандзі-ду-Сул, Эсьпірыту-Санту і фэдэральнай акрузе. Гэтая пераможная сэрыя завяршылася перамогай кандыдата ў прэзыдэнты Лулы да Сылва ў 2002 годзе, які замяніў на пасадзе Фэрнанду Энрыке Кардозу з Бразыльскай сацыял-дэмакратычнай партыі.

Ідэалёгія

Моцна ўплывалі на фармаваньне ідэалёгіі ПП ідэі марксызма-ленінізма, трацкізма, тэалёгія вызваленьня, трэцясьвятовы нацыяналізм і г. д. Выступаючы за дэмакратычны сацыялізм, партыя адхіляе як бюракратычны сацыялізм, існаваўшы ва Ўсходняй Эўропе, гэтак і сацыял-дэмакратыю заходняга ўзору.

Крыніцы

^ «Political parties registered under the Supreme Electoral Court». Tribunal Superior Eleitoral.
^ Juliana Sayuri. «Onde estão os intelectuais brasileiros». Fórum. São Paulo: Editora Publisher. — С. 20.

Вонкавыя спасылкі

Афіцыйны сайт

[1] «Political parties registered under the Supreme Electoral Court». Tribunal Superior Eleitoral.

[2] Juliana Sayuri. «Onde estão os intelectuais brasileiros». Fórum. São Paulo: Editora Publisher. — С. 20.

[1]

[2]