Пантыйскі сьляпун

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Пантыйскі сьляпун
Клясыфікацыя
ЦарстваЖывёлы (Animalia)
ТыпХордавыя (Chordata)
КлясаСысуны (Mammalia)
ІнфраклясаПляцэнтарныя (Placentalia)
АтрадГрызуны (Rodentia)
СямействаСьляпунавыя (Spalacidae)
РодNannospalax
ВідПантыйскі сьляпун
Бінамінальная намэнклятура
Nannospalax leucodon
(Nordmann, 1840)
Арэал
 [[wikispecies:Nannospalax leucodon
|Пантыйскі сьляпун на Віківідах]]

Пантыйскі сьляпун (Nannospalax leucodon) — жывёла клясы сысуноў сямейства сьляпунавыя (Spalacidae).

Распаўсюджваньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Сустракаецца ў Эўропі (Босьнія і Герцагавіна, Баўгарыя, Грэцыя, Вугоршчына, Малдова; Чарнагорыя, Паўночная Македонія, Румынія, Сэрбія, Турэччына, Украіна), на вышынях 0–2400 м. Ён насяляе стэпавыя лугі, лугі, пашы, у раёнах з глыбокім слоем друзлай, дренажной глебы, у якой ён капае свае шырокія норы.

Постаць[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Яго даўжыня складае ад 15 да 24 см, маса ад 140 да 230 г. Хваста няма. Валасяны полаг мяккі і аксаміцісты. Верх бура-шэры, а ніз — цёмна-шэры. Вочы схаваныя пад пластом скуры. Сьветлая паласа шчаціньня цягнецца ад носа да месца, дзе можна было чакаць, каб былі вочы.

Лад жыцьця[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Дзённыя і начныя жывёлы капаюць тунэлі даўжынёй да 100 метраў на глыбіні да чатырох метраў. Там у іх ёсьць спецыяльныя кладоўкі, гнездавыя камеры і спецыяльныя месцы для таго, каб спраўляць патрэбу. Сілкуюцца каранямі, клубнямі і збожжавымі культурамі, якія яны бяруць з сабой у свае норы. У асноўным яны адзінокія істоты, не ўпадаюць у сьпячку і вельмі рэдка выходзяць на паверхню, а калі і выходзяць, то ноччу. Ён захоўвае да некалькіх кілаграмаў ежы ў падземных камерах. У яго вельмі павольная хуткасьць размнажэньня, і саміца нараджае 2–4 дзіцяня.

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]