Ойпэн (футбольны клюб)
Ойпэн | |
Поўная назва | Königliche Allgemeine Sportvereinigung Eupen |
---|---|
Заснаваны | 1945 |
Горад | Ойпэн, Бэльгія |
Стадыён |
Кервэгстадыён Умяшчальнасьць: 8363 |
Кіраўнік | Aspire Academy[d] |
Галоўны трэнэр | |
Чэмпіянат | Чэленджэр Про Ліга |
· 2023—2024 | Про Ліга, 16 месца (паніжэньне) |
as-eupen.be (ням.) (фр.) (анг.) |
«Ойпэн» (па-нямецку: Eupen, па-француску: Eupen) — бэльгійскі футбольны клюб з гораду Ойпэну, які ёсьць цэнтрам нямецкамоўнае супольнасьці Бэльгіі. Заснаваны ў 1945 годзе. У 2012 годзе клюб быў набыты катарскім кансорцыюмам, які таксама валодае парыскім «Пары Сэн-Жэрмэнам».
Гісторыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]«Ойпэн» былі сфарміраваны 9 ліпеня 1945 году пасьля зьліцьця «Югенд» і «Ойпэн-1920»[2]. Свой першы матч аб’яднаная каманда правяла 21 ліпеня падчас сьвяточнага турніру падчас нацыянальнага сьвята[3].
Празь некалькі тыдняў клюб дэбютаваў у Другім дывізіёне Льескай правінцыйнай лігі[3]. Да 1947 году, калі клюб значна палепшый інфраструктуру, пабудаваўшы галоўную трыбуну і ўладкаваўшы электрычнае асьвятленьне, клюб праз дрэнныя вынікі мог быць пазбаўлены права ўдзелу ў рэгіянальнае лізе[3]. Ачоленая трэнэрам Ражэрам Бургерсам, «Ойпэн» набраў добрую хаду і праз шэраг прасоўваньняў упершыню ў гісторыі дасягнуў нацыянальных ліг у 1951 годзе[3]. Аднак, клюбны шлях у нацыянальных першынствах быў нядоўгім, бо клюб хутка вываліўся назад у рэгіянальную лігу.
Наступнае прасоўваньне да нацыянальных дывізіёнаў адбылося ў сэзоне 1955—1956 гадоў. У наступным дружыну ачольваў Альбэр Бэртран[3]. Клюб вагаўся паміж рэгіянальнымі і нацыянальнымі дывізіёнам, і здолеў замацавацца на вышэйшых дывізіёнах да 1969 году[3]. Ужо пад кіраўніцтвам Юбэра ван Дармаля клюб фінішаваў другім у чацьвертым дывізіёне ў сэзоне 1967—1968 гадоў і здолеў прасунуцца ў трэці дывізіён. Кіраўніцтва «Ойпэну» вырашыла пабудаваць новую трыбуну на наступны год[3], а ван Дармаль здабыў перамогу у трэцім дывізіёне, здабыўшы для каманды квіток у другі дывізіён. Тая дружына ўлучала такіх выбітных для клюбу гульцоў, як то Вэрнэр Пірар, Карл Франсэн, Гюнтэр Бруль і Эльмар Койтген, апошні зь якіх потым стаў мэрам Ойпэну і сябрам парлямэнту нямецкамоўнае супольнасьці Бэльгіі[2][3].