Нестар Ляранс

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Нестар Ляранс
Дата сьмерці 1868
Месца сьмерці

Нестар Ляранс (du Lurans, Dulaurans, Diuloran; ? — 1868, Парыж) — камісар Часовага Нацыянальнага ўраду на Літве, чалец Аддзелу кіраўніцтва правінцыямі Літвы.

Біяграфія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Паходзіў з францускага роду. Бацька Станіслаў Ляранс быў капітанам у 1-ым палку пяхоты ў 18071809, губэрнскім сакратаром Царства Польскага. Каля 1861 быў чыноўнікам ў Вільні, прымаў ўдзел у будаўніцтве чыгункі Санкт-Пецярбург — Варшава. Быў прызначаны эмісарам Цэнтральнага нацыянальнага камітэту, удзельнічаў у падрыхтоўцы да паўстаньня на Літве. Пасьля выбуху паўстаньня ў лютым 1863 выехаў у Варшаву, дзе Часовы нацыянальны ўрад прызначыў яго чальцом Аддзелу кіраўніцтва правінцыямі Літвы, у якім ён быў камісарам. Пасьля канфлікту з старшынём аддзелу —Якубам Гейштарам і перадачы пячаткі Кастусю Каліноўскаму, па выніках сьледзтва Нацыянальны ўрад вывеў яго са складу Аддзелу і пазбавіў статусу камісара. Выехаў у Познань, дзе зблізіўся з коламі землеўласьнікаў. У красавіку 1864 быў прызначаны камісарам Нацыянальнага ўраду на Немцах, зь сядзібай у Дрэздэне. Пасьля паўстаньня жыў на эміграцыі ў Парыжы. Памер ў 1868.

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Stefan Kieniewicz, Nestor Laurans, w: Polski Słownik Biograficzny, t. XVI, 1971, s. 579—580.