Мікалай Някрасаў

	Мікалай Някрасаў
	Николай Алексеевич Некрасов
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	28 лістапада (10 сьнежня) 1821; Няміраў, Брацлаўскі павет[d], Падольская губэрня[d], Расейская імпэрыя;
Памёр	27 сьнежня 1877 (8 студзеня 1878) (56 гадоў); Санкт-Пецярбург, Расейская імпэрыя;
Пахаваны	Новадзявочыя могілкі[d];
Сужэнец	Zinaida Nekrasova[d]
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	паэт, публіцыст
Жанр	паэзія
Мова	расейская мова
Подпіс
	[[::ru:s:Николай Алексеевич Некрасов\|Творы]] ў Вікікрыніцах
	Мікалай Някрасаў у Вікісховішчы

Мікалай Аляксеевіч Някрасаў (28 лістапада (10 сьнежня) 1821, Няміраў — 27 сьнежня 1877 (8 студзеня 1878)), Санкт-Пецярбург) — расейскі паэт, пісьменьнік і публіцыст.

Ода Мураўёву-вешальніку

16 красавіка 1866 году на абедзе ў Ангельскім клюбе Мікалай Някрасаў зачытаў оду, прысьвечаную Мураўёву-вешальніку. У далейшым за гэта паэта моцна раскрытыкавалі калегі. Сытуацыю, якая склалася вакол Някрасава па прачытаньні оды, апісаў Карней Чукоўскі ў творы «Паэт і кат»^[6]:

	Цьвердзяць, што двудушнасьць Някрасава ні ў чым ня выявілася з такой відавочнасьцю, як менавіта ў гэтай жахлівай одзе. Насамрэч, як мог рэвалюцыйны паэт славіць крывавага душыцеля Польшчы і заахвочваць яго да новых зладзействаў? Чаму чалавек, адно імя якога натхняла змагароў за свабоду, які, здаецца, толькі і рабіў, што паўтараў моладзі: «ідзі ў агонь…», «ідзі і гінь…», «памрэш не дарма: справа трывае, калі пад ёй струменіцца кроў», «кідайся проста ў полымя і гінь», — чаму пасьля таго, як моладзь сапраўды кінулася ў полымя, ён аддаў яе Мураўёву? А ён менавіта здрадзіў ёй, бо (як у той час паведамлялі газэты) ён сам пры народзе прасіў Мураўёва ўзмацніць тэрор, заклікаў яго да новых пакараньняў сьмерцю. Моладзі казаў «ідзі і гінь», а Мураўёву «ідзі і губі». Арыгінальны тэкст (рас.) Утверждают, что двуличие Некрасова ни в чем не сказалось с такой очевидностью, как именно в этой чудовищной оде. В самом деле, как мог революционный поэт восхвалять кровавого усмирителя Польши и побуждать его к новым злодействам? Почему человек, одно имя которого вдохновляло борцов за свободу, который, кажется, только и делал, что твердил молодежи: «иди в огонь...», «иди и гибни...», «умри не даром: дело прочно, когда под ним струится кровь...», «бросайся прямо в пламя и погибай», почему после того, как молодежь действительно бросилась в пламя, он предал ее Муравьеву? А он именно предал ее, ибо (как тогда же сообщали газеты) он сам во всеуслышанье просил Муравьева усилить террор, призывал его к новым казням. Молодежи говорил «иди и гибни», а Муравьеву «иди и губи».

Вонкавыя спасылкі

Мікалай Някрасаў — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў

Гэта — накід артыкула пра пісьменьніка альбо пісьменьніцу. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго.

^ ^а ^б Bell A. Nikolay Alekseyevich Nekrasov // Encyclopædia Britannica (брыт. анг.) — Encyclopædia Britannica, Inc., 1768.
^ ^а ^б інтэрнэт-энцыкляпэдыя
^ http://allart.biz/photos/image/ivan_kramskoi_23_Nekrasov_during_the_period_of_Last_songs_1877_78.html
^ Некрасов Николай Алексеевич // Большая советская энциклопедия (рас.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — Москва: Советская энциклопедия, 1969.
^ Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (фр.): плятформа адкрытых зьвестак — 2011.
^ Чуковский К. Поэт и палач (Некрасов и Муравьев). — Петербург, 1922.

[_af07a7282a2dcf67-1] а ^б Bell A. Nikolay Alekseyevich Nekrasov // Encyclopædia Britannica (брыт. анг.) — Encyclopædia Britannica, Inc., 1768.

[_c63c87ad5e789dfe-2] а ^б інтэрнэт-энцыкляпэдыя

[_90c81afa3d4cd233-3] ttp://allart.biz/photos/image/ivan_kramskoi_23_Nekrasov_during_the_period_of_Last_songs_1877_78.html

[_05b17f62783b7a70-4] Некрасов Николай Алексеевич // Большая советская энциклопедия (рас.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — Москва: Советская энциклопедия, 1969.

[_5784709bca210816-5] Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (фр.): плятформа адкрытых зьвестак — 2011.

[6] Чуковский К. Поэт и палач (Некрасов и Муравьев). — Петербург, 1922.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]