Мяліса лекавая

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Мяліса лекавая
Клясыфікацыя
ЦарстваРасьліны
АтрадЯсноткакветныя
СямействаЯсноткавыя
РодМяліса
ВідМяліса лекавая
Бінамінальная намэнклятура
Melissa officinalis
ITIS 32565 ·

Мялі́са ле́кавая (па-лацінску: Melissa officinalis) — шматгадовая травяністая расьліна зь сямейства ясноткавых родам з паўднёва-цэнтральнай Эўропы, Міжземнаморскага басэйна, Ірану і Цэнтральнай Азіі, але цяпер культываваная ў іншых месцах. Вырастае да максымальнае вышыні 70—150 см. Лісьце маюць мяккі цытрынавы водар, падобны на мяту. Улетку зьяўляюцца маленькія белыя кветкі, поўныя нэктару.

Лісьце выкарыстоўваюцца для заварваньня гарбаты, а таксама як араматызатар. Расьліна выкарыстоўваецца дзеля прыцягненьня пчол з мэтай вытворчасьці мёду. Вырошчваецца як дэкаратыўная расьліна і дзеля атрыманьня алею, які выкарыстоўваецца ў парфумэрыі. Гарбата зь мялісы, этэрны алей і экстракт выкарыстоўваюцца ў традыцыйнай і нетрадыцыйнай мэдыцыне, уключаючы ароматэрапію. Мялісу вырошчваюць, па меншай меры, з XVI стагодзьдзя, але да гэтага часу праводзяцца дасьледаваньні, накіраваныя на ўсталяваньня поўнай бясьпекі і ўзьдзеяньня расьліны на арганізм чалавека.

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]