Лао-Цзы

	Лао-Цзы
	па-кітайску: 老子
Дата нараджэньня	VI стагодзьдзе да н. э.
Месца нараджэньня	Чу[d], Заходняя Чжоў[d];
Дата сьмерці	V стагодзьдзе да н. э.
Кірунак	даасізм, усходняя філязофія[d] і Hundred Schools of Thought[d]
Значныя ідэі	Дао Дэ Цзін[d]

Лао-Цзы (па-кітайску: 老子) — старажытнакітайскі філёзаф VI—IV стагодзьдзяў да н. э., адзін з заснавальнікаў вучэньня даасізму, аўтар трактату «Дао Дэ Цзін». Амаль легендарная фігура Лао-Цзы звычайна адлюстроўвалася як сучаснік Канфуцыя, то бок VI стагодзьдзя да н. э., але некаторыя сучасныя гісторыкі лічаць, што ён жыў у пэрыяд Чжаньго IV стагодзьдзя да н. э.^[2]

Магчымая біяграфія

Ужо ў раньнім даасізьме Лао-Цзы становіцца легендарнай фігурай і пачынаецца працэс яго абагаўленьня. Легенды распавядаюць пра яго дзівоснае нараджэньне (маці насіла яго некалькі дзясяткаў гадоў і нарадзіла старым — адкуль і яго імя, «Старае дзіця», хаця герогліф «цзы» меў азначэньне «мудрэц», таму яго імя можна перакладаць як «Стары мудрэц») і пра яго зыход з Кітаю.

Многія сучасныя дасьледнікі абвяргаюць сам факт існаваньня Лао-Цзы. Некаторыя дапускаюць, што ён мог быць старэйшым сучасьнікам Канфуцыя, пра якога, аднак, у адрозьненьне ад Канфуцыя, у крыніцах няма правяральных зьвестак ані гістарычнага, ані біяграфічнага характару. Ёсьць таксама вэрсія, што Лао-Цзы й Канфуцый — гэта адзін чалавек. Існуюць меркаваньні, што Лао-Цзы мог быць аўтарам «Дао Дэ Цзін», калі ён жыў у IV—III стст. да н. э.

Найбольш вядомы варыянт біяграфіі Лао-Цзы паведамляецца Сыма Цянем: Лао-Цзы нарадзіўся ў царстве Чу на поўдні Кітаю. Большую частку свайго жыцьця ён служыў хавальнікам царскае бібліятэкі дзяржавы Чжоў, дзе сустракаўся з Канфуцыям. Старым ён адправіўся з краіны на захад. Калі ён дасягнуў пагранічнае заставы, яе начальнік Інь Сі запытаўся ў Лао-Цзы пра яго вучэньне. Лао-Цзы выканаў яго просьбу, напісаўшы тэкст «Дао Дэ Цзін» (Канон Пуці і яго Добрай Сілы).

Згодна зь іншай легендай, майстар Лао-Цзы прыйшоў у Кітай зь Індыі. Адкінуўшы сваю гісторыю, ён прадстаў перад кітайцамі абсалютна чыстым, бяз уласнага мінулага, быццам нанава народжанага.

Уплыў

Джуан-Цзы, найбольш вядомы пасьлядоўнік Лао-Цзы, аказаў вялікі ўплыў на кітайскую літаратуру і культуру. Палітычныя тэарэтыкі, пад уплывам Лао-Цзы, выступалі за пакору ў кіраўніцтве і стрыманы падыход да дзяржаўных апаратаў паводле этычных, пацыфісцкіх прычынах, альбо ў тактычных мэтах. У іншым кантэксце розныя антыаўтарытарныя рухі прынялі вучэньне Лао-Цзы пра сілу слабых^[3].

Лао-Цзы быў прыхільнікам абмежаванага ўраду^[4]. Левыя лібэртарыянцы, пад уплывам Лао-Цзы, у прыватнасьці, пісьменьнік анархіст і сындыкаліст Рудольф Рокер у сваёй кнізе «Нацыяналізм і культура», якая пабачыла сьвет у 1937 годзе, высока ацаніў «мяккую мудрасьць» Лао-Цзы і разуменьне супрацьстаяньня палітычнай улады і культурнай дзейнасьці народу і розных слаёў насельніцтва^[5]. У сваім артыкуле для «Encyclopædia Britannica» ў 1910 годзе Пётар Крапоткін таксама адзначыў, што Лао-Цзы быў адным з самых раньніх прыхільнікаў анархісцкіх канцэпцыяў^[6]. Зусім нядаўна анархісты, такія як Джон Кларк і Урсула Ле Гуін, пісалі пра сувязь паміж анархізмам і даасізмам, падкрэсліваючы асаблівасьці вучэньня Лао-Цзы^[7]. Ле Гуін адзначала, што Лао-Цзы ніколі не лічыў, што палітычная ўлада мае магічны складнік. Ён успрымаў законную ўладу як заробленую, гэтак і супрацьпраўную ўладу як узурпаваную.

Правы лібэртарыянскі эканаміст Мюрэй Ротбард выказаў здагадку, што Лао-Цзы быў першым лібэртарыянцам^[8], зьвязваючы ідэі Лао-Цзы датычныя да сутнасьці ўраду з тэорыяй стыхійнага парадку Фрыдрыха Гаека^[9]. Джэймз А. Дорн пагадзіўся, напісаўшы, што Лао-Цзы, як і многія лібэралы XVIII стагодзьдзя, сьцьвярджаў, што мінімізацыя ролі ўраду і дазвол самаадвольнаму разьвіцьцю спрыяе дасягненьню сацыяльна-эканамічнай гармоніі. Філёсаф Родэрык Лонг, аднак, сьцьвярджаў, што лібэртарыянскія ідэі ў даоскай думцы насамрэч запазычаныя ў ранейшых канфуцыянскіх пісьменьнікаў.

Крыніцы

^ ^а ^б Bibliothèque nationale de France Record #11911025n // BnF catalogue général (фр.) — Paris: BnF.
^ Kohn 2000. С. 4.
^ Roberts 2004. С. 1—2.
^ Dorn 2008. С. 282—283.
^ Rocker 1997. С. 256.
^ «Britannica: Anarchism». Anarchy Archives.
^ Clark, John P. «Master Lao and the Anarchist Prince». R.A. Forum.
^ Rothbard, Murray (2005). «Concepts of the Role of Intellectuals in Social Change Toward Laissez Faire», The Journal of Libertarian Studies, Vol. IX, No. 2. Fall 1990.
^ Rothbard, Murray (2005). «The Ancient Chinese Libertarian Tradition», Mises Daily

Літаратура

Kohn, Livia Daoism Handbook (Handbook of Oriental Studies / Handbuch der Orientalisk – Part 4: China, 14). — Boston: Brill Academic Publishers, 2000. — ISBN 978-90-04-11208-7
Dorn, James A. Lao Tzu (C. 600 B.C.) // The Encyclopedia of Libertarianism. — Thousand Oaks, CA: Cato Institute, 2008. — ISBN 978-1-4129-6580-4
Roberts, Moss Dao De Jing: The Book of the Way. — Berkeley, CA: University of California Press, 2004. — ISBN 978-0-520-24221-0
Rocker, Rudolf Nationalism and Culture. — Black Rose Books, 1997.

Вонкавыя спасылкі

Лао-Цзы — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў

Працы Лао-Цзы. Праект Gutenberg.
Працы Лао-Цзы і пра яго. Internet Archive.

[_c457531d1459e6f7-1] а ^б Bibliothèque nationale de France Record #11911025n // BnF catalogue général (фр.) — Paris: BnF.

[FOOTNOTEKohn20004-2] Kohn 2000. С. 4.

[FOOTNOTERoberts20041—2-3] Roberts 2004. С. 1—2.

[FOOTNOTEDorn2008282—283-4] Dorn 2008. С. 282—283.

[FOOTNOTERocker1997256-5] Rocker 1997. С. 256.

[6] «Britannica: Anarchism». Anarchy Archives.

[7] Clark, John P. «Master Lao and the Anarchist Prince». R.A. Forum.

[8] Rothbard, Murray (2005). «Concepts of the Role of Intellectuals in Social Change Toward Laissez Faire», The Journal of Libertarian Studies, Vol. IX, No. 2. Fall 1990.

[9] Rothbard, Murray (2005). «The Ancient Chinese Libertarian Tradition», Mises Daily

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]