Кохаб

	Кохаб
	Зорка
Простае ўзьняцьцё	14г 50х 42,32580с
Схіленьне	+74° 09′ 19,8142″
Адлегласьць	126±3 сьв. гадоў (38,8±0,8 пк)
Бачная зорная велічыня (V)	2,08
Сузор’е	Малая Мядзьведзіха
Астрамэтрыя
Прамянёвая хуткасьць (Rv)	+16.96 км/с
Уласны рух (μ)	RA: -32.61 mas у год ; Dec: 11.42 mas у год
Паралякс (π)	24.91 ± 0.12 mas
Абсалютная зорная велічыня (V)	-0.88
Характарыстыкі
Спэктральная кляса	K4 III
Паказьнік колеру (B - V)	+1.47
Паказьнік колеру (U - B)	+1.78
Фізычныя характарыстыкі
Маса	2.2 ± 0.3 M☉
Радыюс	42.06 ± 0.91 R☉
Тэмпэратура	4030 K
Сьвяцільнасьць	390 ± 25 L☉
Вярчэньне	8 км/с (v sin i)
Іншыя абазначэньні
	Kochab, Kocab, Kochah, 7 Ursae Minoris, Al Kaukab al Shamaliyy, HR 5563, BD +74 595, HD 131873, GCTP 3373.00, SAO 8102, FK5 550, HIP 72607.

Кохаб (β Малой Мядзьведзіхі) — другая па яркасьці зорка ў сузор’і Малой Мядзьведзіцы, жоўты гігант, бачная зорная велічыня 2,08^m, адлегласьць да Зямлі 126 сьветлавых гадоў, тэмпэратура на паверхні 4000 К. У пэрыяд прыблізна з 2000 г. да н. э. па 500 г. н. э. Кохаб была самай блізкай да Паўночнага полюсу сьвета яркай зоркай і мела ролю палярнай зоркі, што адлюстраваны ў яе арабскай назьве Кохаб-эль-Шэмалі (Зорка Поўначы).

Крыніцы

^ Johnson, H. L. et al UBVRIJKL photometry of the bright stars // Communications of the Lunar and Planetary Laboratory. — 1966. — № 4 (99). Bibcode:1966CoLPL...4...99J
^ Famaey, B. et al Local kinematics of K and M giants from CORAVEL/Hipparcos/Tycho-2 data. Revisiting the concept of superclusters // Astronomy and Astrophysics. — 2005. — № 430. — С. 165–186. — DOI:10.1051/0004-6361:20041272, Bibcode:2005A&A...430..165F
^ van Leeuwen, F. Validation of the new Hipparcos reduction // Astronomy and Astrophysics. — 2007. — № 474 (2). — С. 653–664. — DOI:10.1051/0004-6361:20078357 Bibcode:2007A&A...474..653V
^ Tarrant, N. J. et al Oscillations in ß Ursae Minoris. Observations with SMEI // Astronomy and Astrophysics. — 2008. — № 483 (3). — P. L43–L46. — DOI:10.1051/0004-6361:200809738, Bibcode:2008A&A...483L..43T
^ Piau, L. et al Surface convection and red-giant radius measurements // Astronomy and Astrophysics. — 2011. — № 526. — P. A100. — DOI:10.1051/0004-6361/201014442, Bibcode:2011A&A...526A.100P
^ Bernacca, P. L.; Perinotto, M A catalogue of stellar rotational velocities // Contributi Osservatorio Astronomico di Padova in Asiago. — 1970. — № 239 (1)., Bibcode:1970CoAsi.239....1B

Злучыць^?

[1] Johnson, H. L. et al UBVRIJKL photometry of the bright stars // Communications of the Lunar and Planetary Laboratory. — 1966. — № 4 (99). Bibcode:1966CoLPL...4...99J

[2] Famaey, B. et al Local kinematics of K and M giants from CORAVEL/Hipparcos/Tycho-2 data. Revisiting the concept of superclusters // Astronomy and Astrophysics. — 2005. — № 430. — С. 165–186. — DOI:10.1051/0004-6361:20041272, Bibcode:2005A&A...430..165F

[3] van Leeuwen, F. Validation of the new Hipparcos reduction // Astronomy and Astrophysics. — 2007. — № 474 (2). — С. 653–664. — DOI:10.1051/0004-6361:20078357 Bibcode:2007A&A...474..653V

[4] Tarrant, N. J. et al Oscillations in ß Ursae Minoris. Observations with SMEI // Astronomy and Astrophysics. — 2008. — № 483 (3). — P. L43–L46. — DOI:10.1051/0004-6361:200809738, Bibcode:2008A&A...483L..43T

[5] Piau, L. et al Surface convection and red-giant radius measurements // Astronomy and Astrophysics. — 2011. — № 526. — P. A100. — DOI:10.1051/0004-6361/201014442, Bibcode:2011A&A...526A.100P

[6] Bernacca, P. L.; Perinotto, M A catalogue of stellar rotational velocities // Contributi Osservatorio Astronomico di Padova in Asiago. — 1970. — № 239 (1)., Bibcode:1970CoAsi.239....1B

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]