Керамзіт
Керамзіт (грэц. κέραμος — «гліна») — кіпры жвір, друз (зярняты 5—20 мм) і пясок (зярняты да 5 мм) з хутка абпаленай чырвона-бурай і цёмна-карычневай гліны. Ёсьць лёгкім (шчыльнасьць 250—800 кг/м³), трывалым і нізкацеплаправодным. Мае аплаўленую паверхню і ячэістую будову. Вырабляецца хуткім абпальваньнем гранулаў зь лёгкаплаўкай гліны ў вярчальнай печы пры тэмпэратуры 1050—1220 °C. Для лепшага ўспучваньня ўводзяць дадаткі (молаты вугаль, пілавіньне, пірытныя агаркі і торф)[1]. Выкарыстоўваецца ў якасьці запаўняльніка для лёгкага бэтона, цепла- і гукаізаляцыйнай засыпкі ў будынках, у якасьці асновы ў дарожным будаўніцтве і цяпліцах. Таксама прымяняецца ў расьлінаводзтве і краявідным дызайне, у якасьці фільтру замазучаных і каналізацыйных стокаў. У Беларусі выпускаецца Віцебскім камбінатам будаўнічых матэрыялаў і Новалукомскім заводам керамзітавага жвіру (500 тыс. м³ — 2009 г.)[2].
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Іван Леановіч. Керамзіт // Беларуская энцыкляпэдыя ў 18 тамах / гал.рэд.Генадзь Пашкоў. — Менск: Беларуская энцыкляпэдыя імя Петруся Броўкі, 1999. — Т. 8. — С. 109-233. — 576 с. — 10 000 ас. — ISBN 985-11-0144-3
- ^ Алена Даўжанок, Інга Міндалёва. Мы ўмеем спраўляцца зь цяжкасьцямі // Зьвязда : газэта. — 24 лютага 2011. — № 36 (26900). — С. 4-5. — ISSN 1990-763x.
Вонкавыя спасылкі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Керамзіт — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў