Капліца Маці Божай Ружанцовай (Беліца)
Помнік сакральнай архітэктуры | |
Капліца Маці Божай Ружанцовай
| |
Капліца Маці Божай Ружанцовай
| |
Краіна | Беларусь |
Вёска | Беліца |
Каардынаты | 53°38′54.68″ пн. ш. 25°18′45.6″ у. д. / 53.6485222° пн. ш. 25.312667° у. д.Каардынаты: 53°38′54.68″ пн. ш. 25°18′45.6″ у. д. / 53.6485222° пн. ш. 25.312667° у. д. |
Канфэсія | каталіцтва |
Статус | Дзяржаўны сьпіс гісторыка-культурных каштоўнасьцяў Рэспублікі Беларусь |
Капліца Маці Божай Ружанцовай |
Капліца Маці Божай Ружанцовай — помнік архітэктуры першай чвэрці XIX ст. у Беліцы. Знаходзіцца на паўднёва-заходняй ускраіне колішняга мястэчка, на старых могілках. Дзейнічае. Твор традыцыйнай беларускай драўлянай архітэктуры. Аб’ект Дзяржаўнага сьпісу гістарычна-культурных каштоўнасьцяў Беларусі.
Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Драўляную могілкавую капліцу ў Беліцы каля 1824 году збудавалі манахі-дамінікане.
У 1990-я гады капліцу падоўжылі ў алтарным кірунку, павялічыўшы яе даўжыню амаль удвая. 2 жніўня 1992 году капліцу асьвяціў біскуп Аляксандар Кашкевіч.
Архітэктура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Помнік традыцыйнай беларускай драўлянай архітэктуры. Гэта прастакутны зруб з 3-граннай алтарнай часткай, арыентаванай на паўночны захад, да якой з правага боку далучаецца закрысьція. Зруб накрываецца 2-схільным дахам з вальмамі над алтаром і завяршаецца чацьверыковай шатровай вежай над уваходам. У нішы ўваходнага франтону ад пачатку існаваньня капліцы стаіць разьбяная фігура Сьвятога Яна Непамука.
Унутраная прастора перакрываецца роўнай падшыўной стольлю. Галоўны алтар з тытульным абразом Маці Божай Ружанцовай меў дзьве алтарныя кампазыцыі: налева — Найсьвяцейшай Панны Марыі (абраз у срэбнай шаце, перавезены зь зьнішчанай філіі ў Крывічах) і фігура Маці Божай, направа — Маці Божай Вострабрамскай і фігура Пана Езуса. Таксама ў капліцы захоўваўся вялікі абраз Сьвятога Юрыя з галоўнага алтара беліцкага касьцёла і вялікі абраз Сьвятой Сям’і зь Ельні.
Побач з капліцай стаіць каркасная шатровая званіца пірамідальнай формы[1].
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Кулагін А. Каталіцкія храмы Беларусі. — Менск, 2008. С. 35.
Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Кулагін А. Каталіцкія храмы Беларусі: Энцыкл. даведнік / А. Кулагін; фатограф А. Дыбоўскі. — 2-е выд. — Менск: БелЭн, 2008. — 488 с.: іл. ISBN 978-985-11-0395-5.
Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Аб’ект Дзяржаўнага сьпісу гісторыка-культурных каштоўнасьцяў Рэспублікі Беларусь, шыфр 413Г000341 |