Канчатак

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі

Канчатак (флексія) — службовая марфэма, якая разьмяшчаецца пасьля кораня або суфікса, пры дапамозе якой утвараюцца ня новыя словы, а граматычныя, сынтаксычныя формы аднаго і таго ж слова.

Асаблівасьці канчаткаў[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Віды канчаткаў[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Паводле фанэмнага складу[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Аднафанэмныя (складаюцца з адной фанэмы).
  • Двухфанэмныя (складаюцца зь дзьвюх фанэмаў).
  • Трохфанэмныя (складаюцца з трох фанэмаў).

Паводле разьмяшчэньня[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Зьнешнія канчаткі (канцавыя марфэмы) .
  • Унутраныя канчаткі (знаходзяцца паміж 2 асновамі або 2 каранямі). Унутр флексію маюць складаныя словы, у якіх абедзьве часткі скланяюцца.

Паводле выражанасьці[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Матэрыяльна выражаныя.
  • Нулявыя.

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Беларуская граматыка: У 2 ч. — Мінск: Навука і тэхніка. — Ч. 1. Фаналогія Арфаэпія. Марфалогія. Словаўтварэнне. Націск, 1985.
  • Шакун Л. М. Словаўтварэнне. Мінск: Вышэйшая школа, 1978.
  • Шуба П. П. Сучасная беларуская мова. Марфаналогія. Марфалогія. Мінск, 1987.