Канстантын Ірэчэк
Канстантын Ірэчэк | |
| Konstantin Josef Jireček | |
 | |
| Род дзейнасьці | гісторык, славіст |
|---|---|
| Дата нараджэньня | 24 ліпеня 1854 |
| Месца нараджэньня | Вена |
| Дата сьмерці | 10 студзеня 1918 (63 гады) |
| Месца сьмерці | Вена |
| Месца вучобы | |
| Занятак | мовазнавец, дыплямат, гісторык, пэдагог, акадэмік, прафэсар унівэрсытэту, палітык, перакладнік |
| Навуковая сфэра | гісторыя[1], баўгарыстыка[d][1], балканістыка[d][1] і візантыністыка[d][1] |
| Месца працы | |
| Сябра ў | Сэрбская акадэмія навук і мастацтваў[d], Сэрбскае навуковае таварыства[d], Пецярбурская акадэмія навук[d], Балгарская акадэмія навук[d], Вугорская акадэмія навук і Расейская акадэмія навук |
| Бацька | Ёзэф Ірэчэк[d] |
Канстанты́н Ё́зэф І́рэчэк (па-чэску: Konstantin Josef Jireček; 24 ліпеня 1854, Вена — 10 студзеня 1918, Вена) — чэскі гісторык, славіст, бізантоляг.
Прафэсар Карлавага ўнівэрсытэту і Венскага ўнівэрсытэту (з 1893 г.). Дарадца аўстрыйскага ўраду па Балканах, адзін са стваральнікаў балканскай гістарыяграфіі і ў 1881—1882 гадах баўгарскі міністар асьветы. Арганізатар тагачаснай баўгарскай школы. У 1886 знайшоў руіны першай сталіцы булгараў Пліскі.
Выбраныя публікацыі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Dějiny národa bulharského, (1896).
- Geschichte der Serben t. 1-2, (1911—1918).
Літаратура
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Ottova encyklopedie — Česká republika, Praha 2006, ISBN 80-7360-456-6
- Praca zbiorowa, Kronika Českých zemí, Praha 2003, ISBN 80-7321-071-1
- Vzájemná korespondence J. K. Jirečka a H. Jirečka, Praha 1947
- Waldemar Ceran, Jirećek Konstantin [w:] Encyklopedia kultury bizantyńskiej, red. Oktawiusz Jurewicz, Warszawa 2002, s. 243.
Вонкавыя спасылкі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Канстантын Ірэчэк — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў