Готшалк з Орбэ

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі

Готшалк з Орбэ (ням. Gottschalk von Orbais, па-лацінску: Godescalc, Gotteschalchus) (каля 808 — паміж 866 і 869 гадамі) — хрысьціянскі тэоляг і паэт эпохі Каралінгаў.

Біяграфія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Паходзіў, відаць, з Арбайса каля Майнца. Бацькі аддалі яго на выхаваньне ў абацтва ў Фульдзе. Быў вучнем Грабана Маўра, а потым яго апанэнтам у тэалягічных пытаньнях.

У гісторыю літаратуры ўвайшоў як аўтар шматлікіх «гарачых і шчырых» пакаянных песень. Яго вершы часьцей за ўсё ёсьць журботнымі зваротамі да Хрыста з просьбай аб літасьці над цемрай душы. Гэтыя песьні залічваюць да найбольш дасканалых паэтычных твораў свайго часу.

На думку многіх гісторыкаў філязофіі, у сваіх схалястычных працах выявіў «жывы розум, сьмела ўступаючы ў найцяжэйшыя таямніцы веры», стаўшы адначасна адной з найбольш трагічных постацяў нямецкага Сярэднявечча[1].

Глядзіце таксама[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Starowieyski M. Muza łacińska. Antologia poezji wczesnochrześcijańskiej i średniowiecznej. — Wrocław: Ossolineum, 2007. S. 222.